İnsanoğlu buradan giderken böyle kan içinde, böyle kula kulluk ederek gitmezdi. Dünyanın, insanın, sevginin, güzelliğin, dostluğun tadı damağında, her şeye doymuş işte böyle giderdi. İşte o zaman ölüm korkusu kalır mıydı, durmadan güzellikler yaşayan, durmadan yaratan insanın ölümü düşünmeye vakti mi olurdu, olsa bile ölümden bu kadar korkar, ölüme yapayalnız gider, uydurduğunu bile bile cennet, cehennem yaratır mıydı?
Sayfa 340 - Yapı Kredi yayınları 21. baskı. Bir ada hikayesi 3