Tarih Açısından 12 Mart
İsmail CemTarih Açısından 12 Mart Gönderileri
Tarih Açısından 12 Mart kitaplarını, Tarih Açısından 12 Mart sözleri ve alıntılarını, Tarih Açısından 12 Mart yazarlarını, Tarih Açısından 12 Mart yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Biz eşkıyaya eşkıya gibi muamele etmeyiz. Biz hukuk devletiyiz...”
Deniz Gezmiş ve Yusuf Aslan’ın fotoğraflarını üzerlerinde bulundurdukları nedeniyle Gaziantep’te üç kişi hakkında tutuklama kararı verilmiştir. Abdurrahman Güzelgün isimli bir memur, Gezmiş, İnan ve Aslan’ın mezarlarına bıraktığı üç gül nedeniyle Ankara’da tutuklanmıştır. Benzer bir uygulama ise, Ulaş Bardakçı’nın mezarına çiçek bırakan üç genç kıza yapılmış ve Tebessüm Sarp, Şencan Akkoyunlu, Aygün Ünal, Sıkıyönetim makamlarınca gözaltına alınmıştır.
Bu örnekleri çoğaltmak mümkündür. Dönemin adaleti, “sanık” niteliğindeki kişinin “insan” olmadığı varsayımıyla hareket etmiştir. Bu anlayışın doğal sonucu, işkencedir. 12 Mart, Anayasa’nın açıkça ihlal edilerek işkence uygulamasının olağanlaştırıldığı bir dönemdir...
Ölüm, ihtilâlcinin can yoldaşıydı. Ekmek gibi, su ve hava gibi, sigara gibi alışılan, kanıksanan bir şey. İnsanları daha güzel yaşatma mücadelesinin hep ölümün eşiğinde sürdürülmesi, Karlos Lâmarka’ya garip bir çelişme olarak gelirdi.
Yarın, bugünden mutlaka daha güzel bir gün olacaktı.
Geliyor Aklıma
“Bir çift güvercin havalansa
Yanık yanık koksa karanfil
Değil bu anılacak şey değil
Apansız geliyor aklıma”
Bu yazı Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan'ın idamı üzerine yazılmıştır, Melih Cevdet'e ait bu dizeler de yazının içinde kullanılmaktadırKitabı okudu
İnsan hayatı, ölümle doğumun, ümitle ümitsizliğin, bitişle başlangıcın iç içe geçtiği sonsuz bir akışa benzer. Her an yüz binlerce hücre doğar insan vücudunda. Yüz binlerce hücre doğar. Çiçek, ancak tohum öldükten sonra açabilir. Tabiatın yeşermesi, güneşe ümitle yönelmesi, milyonlarca tohumun ölüm fermanıdır, aynı zamanda.
Ve hayat, bir yerde bir varlık için sona ererken, başka yerde başka varlıklar için ümit taşımaya devam eder...
Deniz Gezmiş ve arkadaşları, ister inançlı, olumlu ve cesur “devrimciler” şeklinde nitelensinler, ister romantik “küçük-burjuva anarşistleri” diye yahut “ülkeyi temelinden dinamitleyenler” diye tanımlansınlar, bir gerçek unutulmuşa benzemektedir: Bu gençler, her ne yapmışlarsa, kendi inançlarına göre Türk toplumunun yararına diye düşündüklerinden yapmışlardır.
“Beraber yaşanır,
dövüşülür beraber
ama herkes kendi payına ölür.”
NAZIM HİKMETKitabı okudu
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan
"Dün”le beraber, dünün ilerici çözüm yollarının “ilericiliği” de, günümüz açısından, tarihe karışmaktadır.
İnsanlığın tarihi, bir bakıma, en umutsuz karanlıkların bağrında çakan şimşeklerin, yıkıntılar üzerine yükselmiş dev atılımların hikâyesidir...
İşçi sınıfı adına değilse bile işçi sınıfı için ölüme yürümüş gençleriyle, acıları, çelişkileri, işkenceleri, faşizm deneyleri ve insanların gözüne soktuğu gerçekleriyle, 12 Mart tarihe terk edilmektedir.
Ve insanlar, çok az örnekte ölümlerine doğru böylesine cesaretle yürüyebilmiştir.