Tarihimizle Yüzleşmek
Emre KongarSözler ve Alıntılar
Tarih bilinci gelişmemiş Osmanlı yönetimini ikna eden İngilizler pek çok arkeolojik eseri İngiltere'ye götürmüşlerdir.
Aslında Ermeni olaylarının bir soykırım olmadığının en güzel kanıtlarından biri de bu savaşlardır: Hangi ülkede, soykırıma uğradığını öne süren bir azınlık, düzenli ordularla içinde yaşadığı devlete karşı bir savaş sürdürebilmiştir? Düzenli ordular kurabilecek bir güce sahip, ardında tüm Batı dünyasının desteği olan bir cemaati soykırıma uğratmak olanaklı mıdır?
Altı yüzyıldır "kul" olarak yaşamış insanlara "vatandaş" bilincinin aşılanması, üstelik de bu dönüşümün Endüstrileşmeyi ve Aydınlanmayı yaşayamamış bir toplumda gerçekleştirilmesi, XX. yüzyılda eşi olmayan bir deneyimin yaşanmasına yol açar.
Osmanlı İmparatorluğu Endüstrileşme Devrimi'ni kaçırmış olduğu için çöktü. Endüstrileşme Devrimi'ni kaçırmış olmasının nedeni ise Amerika'nın keşfiyle Avrupa'da başlayan değişim sürecinin dışında kalmış olmasıydı. Amerika'nın keşfi ise, yine diyalektik olarak Fatih Sultan Mehmet'in İstanbul'u fethetmesiyle Osmanlı İmparatorluğu'nun Doğu-Batı ticaret yollarına hakim olması ve Batı'nın yeni yollar aramasının bir sonucudur.
Yanlış önerme: Laiklik dinsizliktir.
Doğrusu: Laiklik, devletin bütün inançları korumasını öngördüğü için, dinsizlik değil, tam tersine din ve mezhep koruyuculuğudur.
Sen Abdülhamit’i savundun!
Özellikle Cumhuriyet karşıtı, Osmanlıcı "gayri resmi tarih" yazıcıları Abdülhamit'i neredeyse imparatorluğu kurtaran "Ulu Hakan" yapmışlar, "Zamanında tek bir karış Osmanlı toprağı kaybedilmemiştir, " gibi, gerçeklere bütünüyle aykırı yalanları televizyon ekranlarından bile dile getirmekte sakınca görmemişlerdir. Bugünkü siyasal ve ideolojik karşıtlıklardan en çok etkilenen, bu nedenle de en çok saptırılan dönem, II. Abdülhamit dönemidir diyebiliriz.
Bilindiği gibi bir grubu bir arada tutmanın en iyi yolu, onları "ortak bir düşmana karşı birleştirmektir".