Tasfiyecilik Üzerine
Vladimir İlyiç LeninSözler ve Alıntılar
Orgüt açısından ise tasfiyecilik, yasadışı bir sosyaldemokrat partinin gerekirligini yadsımak ve bunun sonucu
olarak Rus Sosyal-Demokrat İşçi Partisinden vazgeçmek,
onun saflanndan aynlmaktır. Bu açıdan tasfiyecilik demek,
yasal basının sütunlannda, yasal işçi örgütlerinde, işçi birlikleriyle kooperatif ortaklıklarda, işçi sınıfı temsilcilerinin
katıldıgı kongı·elerde vb., partiye karşı savaşmak demektir.
Sözcügün dar anlamıyla tasfiyecilik, menşeviklerin güttügü tasfiyecilik, genel olarak sosyalist proletaryanın verdigi
devrimci sınıf savaşımının ideolojik yönden yadsınması, özel
olarak da burjuva demokratik devrimimizde proletaryanın
egemenliginin kabul edilmemesidir.
lenin'in Troçki üzerinden uzlaşmacılığa eleştirisi
Trotski'nin önerisindeki tumturaklı sözlerin ne kadar boş oldugunun görülebilmesi, bu sözlerin gerçekte nasıl, Akselrod'la şürekasının, Aleksinski'yle şürekasının tutumunu savunmaya hizmet ettiginin anlaşılabilmesi için, işte bu sorunun sorulması gerekiyor. Önerisinin daha ilk satırlarında Trotski, uzlaşmacılığın en kötü türünü bütün çıplaklıgı.yla ortaya koymuştur. Bu tırnak içindeki "uzlaşma", belli bir siyaset çizgisini, belli bir anlayışı, parti çalışmalannın belli bir ideolojik ya da siyasal içerigini degil, ama "belli kişileri" konu alan sekter ve darkafalı bir uzlaşmadır. İşte, tasfiyecilik ile otzovizm yanlılarmı temizlerneyi gerektiren gerçek parti yanlısı olmakla, tasfiyecilerle otzovistlere sadakatle hizmet eden Trotski ve şürekasının "uzlaşmacılıgı" arasındaki büyük fark buradadır. Bu uzlaşmacılık, işte bu nedenle, parti için bir musibettir; kendini parti yanlısı, hizipçilik aleyhtarı gibi görünen parlak açıklamalarla daha ustaca, daha sanatkarca ve daha belagatle örtebildikçe, parti için daha büyük tehlike olmaktadır.
Sayfa 80
Lenin'in Troçki eleştirisi
Partinin açık düşmanları şenlik yapıyorlar. Vperyodcular, otzovizmin yandaşlan ve perdecileri, şahlanmış bir sövüp-sayma kampanyasına girişmişlerdir. Daha da acısı, tasfiyecilere önderlik edenlerin, Akselrod'un, Martinov'un, Martov, Potresov ve ötekilerin "Plehanov'un Dnevnik'ine Zorunlu Ek"te sövgüyü indirdikleri düzeydir. "Uzlaştırmacılar" şaşırmış durumdalar, anlamsız sözler söylüyorlar, yakınıyorlar (bkz: Trotski'nin görüşünü paylaşan Viyana Sosyal Demokrat Parti Kulübünün 17 Nisan 1910 tarihli önerisi)
Trotski'nin (Viyanalılann) önerisi, Akselrod'la Aleksinski'nin "esip savurmalan"ndan sadece dış görünüşüyle farklıdır. Çok "dikkatle" hazırlanmıştır ve "hizipler üstü" hakkaniyeti içerdigi iddiasındadır. Ama bu önerinin kastettigi şey nedir? Şu: her şeyin suçlusu "bolşevik önderler"dir. Bu "tarih felsefesi"
ile Akselrod'un ve Aleksinski'ninki aynıdır.
Bizi birleştiren tek şey, salt karşı-devrimci eza ve karşı-devrimci duyguların fırtınası değil. Gündelik mütevazı her adımımız da, bizleri biraraya getiriyor. Sosyal demokratların, başlangıçta kaçınılmaz olarak yanılgıya düşen, ancak sonradan hatadan arınan, kuşkuları ve ilgisizliği yenen tüm sosyal-demokratların büyük deger verdiği örgütlü devrim savaşımın devrimci propaganda ve uyarma silahlarını biçimlendiren Duma çalışmalan, sürekli olarak gelişme gösteriyor. İşçilerin katıldıgı her yasal toplantı, içine proleterlerin sızdıgı ve sınıf bilincini götürdügü her kurum, emeğin çıkarlarıyla demokratik isteklerinin açık savunusu, güçlerin birleştirilmesini, hareketin tüm olarak gelişmesini saglıyor.
gündelik devrimci sosyal-demokrat çalışmaları, her bir yeni tarihsel dönemin kendine özgü niteliklerine uyarlayarak biçimini degiştirmeyi- bilmeksizin bu çalışmalar yü
rütmek uygulamada olanak dışıdır. "Duma'da sosyal demokratik çalışma yapmayı ve yasal olanakları kullanmayı
reddetmek, her ikisinin önemini kavrayamamak", uygulamada sosyal-demokrat bir sınıf siyaseti gütmeyi olanaksızlaştıran sapmanın ta kendisidir. Rusya'nın tarihsel gelişiminin yeni aşaması, karşımıza yeni ödevler çıkarıyor. Bu, eski
ödevlerin yerine getirildiği, onların artık bir yana bırakılabilir olduğu anlamına gelmez. Demek istediğimiz şu ki, bu yeni ödevleri dikkate almak, yeni savaşım biçimleri bulmak,
bu ödevleri yerine getirmeye elverişli taktikler ve örgüt hazırlamak gereklidir.