Tatar Çölü
Dino BuzzatiSözler ve Alıntılar
Karantina günlerimin özeti:
Dünle evvelsi gün birbirinden farksızdı, onları birbirinden ayırdedebilmesi olanaksızdı; üç gün önce olmuş bir şey de yirmi gün önce olmuş bir şey de sonuçta ona eskiden olmuş bitmiş bir şey olarak görünüyordu. Böylece, o ayırdına varamadan, zaman akıp gidiyordu.
Sayfa 69Kitabı okudu
İnsanın, tek başına olduğu ve hiç kimseyle konuşmadığı zaman bir şeye inanması çok zordur.
Sayfa 183Kitabı okudu
Biraz da bizim kabahatimiz. Sonuçta herkes layığını bulur. Belki bizler çok şey talep ediyoruz.
Sayfa 133Kitabı okudu
“Gerçekte herkes layığını bulur…”
Sayfa 194 - (e-kitap)Kitabı okudu
Ama yine de duymak isterdim…
“Cümleni bitiremeden gittin; belki de gayet sıradan aptalca bir şey, belki saçma bir umuttu dile getireceğin, belki de... hiçbir şey değildi…”
Sayfa 191 - (e-kitap)Kitabı okudu
Yine de zaman, gitgide daha hızlı bir biçimde akıp gidiyordu; sessiz ritmi yaşamı parçalara ayırıyor, insan geriye bir göz atmak için bile duramıyordu. "Dur! Dur!" Diye bağırmak istiyor ama sonra bunun hiçbir yararı olmadığının farkına varıyordu. Her şey, insanlar, mevsimler, bulutlar, her şey kaçıp gidiyordu; insanın taşlara, bir kayanın tepesine asılması da yararsızdı, yorulan parmaklar gevşiyor, kollar cansız bir şekilde düşüyor ve insan kendini bu çok yavaşlamış gibi görünen ama hiç durmayan ırmağa kapılmış buluveriyordu.
Sayfa 181Kitabı okudu
" İnsanın tek başına olduğu ve hiç kimseyle konuşmadığı zaman bir şeye inanması çok zordur."