Temel Parçacıklar
Michel HouellebecqTemel Parçacıklar Gönderileri
Temel Parçacıklar kitaplarını, Temel Parçacıklar sözleri ve alıntılarını, Temel Parçacıklar yazarlarını, Temel Parçacıklar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Utançla belirlenmiş, insanların birbirleriyle sonsuz bir boşlukta rastlaştıkları bu ağır çekim evreninin olanaksızlığını ve tamı tamına kendi zihinsel evrenine benzediğini hemen anladı. Evren yavaş ve soğuktu.
Hassasiyet, baştan çıkarmadan daha derin bir içgüdüdür, bu yüzden umuttan vazgeçmek çok zordur.
Orman kanunları yavaşlama biçerim
Bütünüyle ele alındığında vahşi doğa iğrenç pislikten başka şey değildi; bütünüyle ele alındığında vahşi doğa toptan yıkımı, evrensel kıyımı doğruluyordu ve insanın yeryüzündeki görevi de büyük ihtimalle, bu kıyımı tamamlamaktı.
Temel öğretiyi değiştirmek ya da yenilemek gerektiğinde, dönüşümün yaşandığı süreçte yiten kuşaklar, bu değişime özünden yabancı kalır ve çoğu kez doğrudan düşman olurlar.
(Auguste Comte, Appel aux conservateurs
Sürekli ertelenen, daha insancıl, daha bütüncül bir ilişki beklentisi hiçbir zaman tümüyle silinmiyor. Bunun da nedeni, yalnızca böyle bir şeyin olanaksızlığı. Çünkü hiçbir insan ilişkisi kesin olarak dar ve donmuş bir çerçeveyle uyum sağlayamaz.
sadık hidayet vari kalem
Hiç.
Hiçbir şey yoktu.
Yaşamının bittiğini biliyordu ama sonunu anlamıyordu.
Her şey loş, acılı ve belirsizdi...
Annabelle o gece, birkaç saat içinde, insan yaşamının birdizi kesintisiz yalandan oluştuğunu anladı....
Nedensiz Yere Gül Biraz ÇOCUK
Çocuklar büyüklerin kendileri için yaptıkları dünyaya katlanıyor, ellerinden geldiğince uyum sağlamaya çalışıyor, sonra genellikle tam birbenzerini yapıyorlar.
Kendi ben'inin bilincindesin, bu bilinç sana varsayım kurma olanağı verir: Kendi anılarından çıkarak kurabildiğin öykü, tek yönlü anlatı ilkesinde doğrulanan, sağlam öyküdür...
o, bundan daha fazlası.
Sevinç, yoğun ve derin duygudur, tüm bilincin duyumsadığı yüceltici bütünlük duygusudur, sarhoşluğa, mest olmaya, kendinden geçmeye benzetilebilir.
Gezegenin her yanında, yorgun, bitkin, kendinden, öz tarihinden kuşku duyan insanlık...
Gerçekte, insan hep acıyı küçültmeye çalışır. İtirafın acısı daha az göründüğü sürece konuşur insan, sonra susar, vazgeçer, yalnız kalır.
Ölüm anlaşılması güç bir şeydir; insan ölüme ilişkin doğru bir fikir edinmeye hep istemeye istemeye razı olur.
Yepyeni saltanat altında yaşıyoruz bugün,
Ve ayrıntılar yumağı sarmış bedenlerimizi,
Yüzüyor bedenlerimiz
Sevinç balesinde...