Temmuz Suçlu
Cemil KavukçuTemmuz Suçlu Gönderileri
Temmuz Suçlu kitaplarını, Temmuz Suçlu sözleri ve alıntılarını, Temmuz Suçlu yazarlarını, Temmuz Suçlu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yanağında gümüşten bir yolun parlayarak süzüldüğünü gördüm. Tuzlu bir gözyaşı yüzüne en güzel deseni çizmişti. Bu desen, sözle anlatılamayanın ifadesiydi.
Düzen böyle kurulmuştu; ya onlara benzer, çevrelerine girerdik ya da silinir giderdik.
Bir çıkış yolu aramıyorum artık, eski özlemlerimi yitirdim. Umut da gitgide aşınıyor. “İnsan umutsuz da yaşar,” diyor bir şarkı.
Artık bir düşte değildim, anladım.
Nereye gözlerini çevirse yüreğinde bir burukluk...
...anlamıştı, birçok şeyin değiştiğini, artık çok az ortak yanları bulunduğunu, salt bir zamanlar arkadaş olduklarından (oysa nasıl bir arkadaşlıktı onlarınki; arkadaşlıktan da öte bir şeydi belki... Ne günler yaşanmış, ne sıkıntılara göğüs gerilmiş, ne özverilerde bulunulmuştu) görüşüyorlardı. Bitmişti işte. Bir araya geldiklerinde televizyona sığınıyorlardı.
Televizyon da olmayınca.. yani eskiden insanlar ne yapıyorlardı acaba? Ben çocukken anımsıyorum gaz lambaları yanan evlere gece oturmalarına giderdik. Ne korkunç öyküler dinlemiştim o titrek ışığın altında.
Açı gitgide daralıyor. Sonunda yaşama, olaylara küçücük bir delikten bakacağım. Katılamadan, röntgenci gibi.
Kimi kez gözlerimi kamera gibi kullanıyorum. Ne filmler, ne filmler çekiyoruz.
Yürek vuruşları hainleşmişti.
Kimseyle hiçbir şey konuşamıyorum. Taş gibi oldum. Konuşamadığımdan böyleyim, biliyorum.
Benimki genel bir kırgınlık. Gönlüm kırık, ruhum doyumsuz.
Bu oturuşta bir başkaldırı gizli. Evet, başkaldırı!
Sigara içişinde, biten sigarayı iki parmağı arasına sıkıştırıp aşağı fırlatışında var bu başkaldırı.