Tacize uğramak insanlara bakışımızı bozar. Uğradığımız kötülüğe karşı korunmasız kalırsak bu dünyada yapayalnız olduğumuzu hissederiz. Kötülük, yapanın yanına kalırsa adalet algımız bozulur. Bu nedenle taciz yalnızca bireysel değil aynı zamanda toplumsal bir meseledir.
Çocuk dışarıdaki dünyayı değiştiremiyorsa yapabileceği tek şeyi yapar. Dünyayı algılamayı değiştirir. Kendine bir iç dünya yaratır, oraya sığınır. Yönetebildiği sürece zihin dünyası çocuk için bir krallıktır.