Tevfik Fikret ve Haluk Gerçeği
Orhan KaraveliTevfik Fikret ve Haluk Gerçeği Gönderileri
Tevfik Fikret ve Haluk Gerçeği kitaplarını, Tevfik Fikret ve Haluk Gerçeği sözleri ve alıntılarını, Tevfik Fikret ve Haluk Gerçeği yazarlarını, Tevfik Fikret ve Haluk Gerçeği yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kızlarını okutmayan millet, oğullarını manevî öksüzlüğe mahkûm etmiş demektir; hüsranına ağlasın!
Sayfa 235Kitabı okudu
... Biz biraz kendimizi gösterirsek sindiklerini ve düştüklerini göreceksiniz!...
#TevfikFikret
Sayfa 157Kitabı okudu
Günümüz İslamiyeti sanki
Kendi çıkarları uğruna yüce Allah'ı kullanmaya ve küçük düşürmeye ne hakları var bu adamların?!..
Sayfa 131Kitabı okudu
Ben inkılap ruhunu Fikretten aldım.
#Atatürk
İnsanın böyle sapmaları var;
Putunu kendi yapar, kendi tapar...
Sayfa 113Kitabı okudu
Fikret'in Yalnızlığını anlattığı bir kısım
Koca bir âlem içinde yalnızım... En yakın arkadaşlarımın arasında sokağa çıplak çıkmış bir adam hissiyle titriyorum... Herkes hiç olmazsa üniformalarla ne mal olduğunu gizliyor; herkes zamanın gösterişli alçaklığına bürünebiliyor; herkes namuslu geçinerek yaşamanın kolayını buluyor; herkes bu rezil ortamda nefes alabilme olanağına sahip...
Sayfa 88Kitabı okudu
Elbet sefil olursa kadın alçalır beşer( insanlık)
Sayfa 49Kitabı okudu
Ben inkılap ruhunu ondan aldım. Ziyaret edeceğim yerlerin başında elbette Aşiyan gelir. “Mustafa Kemal Paşa”
Sayfa 25Kitabı okudu
Bir cevap
Buyurulmuş ki:
Şimdi Allah'a söver, sonra, biraz bol para ver,
Hiç utanmaz, Protestanlara zangoçluk eder,
Molla Sırat'a
Sayfa 242 - Doğan Kitap, 7. baskı / ekim 2007 ~ "tarih-i kadim"e zeyl, 14 kasım 1914Kitabı okudu
Ey hayatımızla bizim oynayan efendiler!
İsterseniz, şu anda kapansın kitaplarla akıllar;
günler kararsın, teselli ufukları gülmesin;
isterseniz şu gözler, ağızlar... Biraz bakan,
bir parça fark eden, düşünen... “Hak, şeref, vatan,
kanun!” diyen ne varsa silinsin, görülmesin;
hattâ semâ yüzüstü kapansın, ve ağlasın...
Yalnız, aman, o uğursuz pencere açılmasın;
yalnız o gülmesin!
Sayfa 238 - Doğan Kitap, 7. baskı / ekim 2007 ~ revzen-i mahlû, 27 ocak 1912Kitabı okudu
Ben ki, hepsinden şüphe ederim;
Kime sorsam, diyor ki “Yok haberim.”
Kim bilir, belki hepsi boş inanç;
Belki aldanmak hayatta, ihtiyaç?
Kim bilir, belki hepsi doğru da, ben
Habersizim yanıldığım hissimden,
Var'ı “yok” bilmek istedim, yok'u “var”.
Şüphe... İşte “sözde” suçum, ne zarar?
Şüphe, bir nûra doğru koşmaktır;
Hakkı aydınlatmak akıl için haktır.
Kim bilir belki bir yokluk mevcut;
Belki âhiret de var... Fakat bu vücut,
Eseri olmakla yaratıcı ebedin
Neye olsun esiri bin derdin?
Ne için yoktan eyleyip icat
Vermek ancak yok olmaya istidat?
Kim bilir, belki aslımız toprak,
Onu bir mustarip çamur yapmak
- Ki, gözenekleri kanla, yaşla dolu-;
Hangi hain tesadüfün işi bu?
Sayfa 225 - Doğan Kitap, 7. baskı / ekim 2007 ~ tarih-i kadim, 28 nisan 1905Kitabı okudu