Yalnız karısını, çok sevdiği çocuklarını değil, kapıları, pencereleri bile düşman gibi görür olmuştu. Demek ki umarsızlık böyle yapıyordu insanı. "Umarsız kalınca ben de böyle olmuyor muyum?" diye düşündü Emin.
İnsanın , herkesi düşman gibi gördüğü anlar vardı. Ağabeyi , "Beni bu dertten kurtarmıyorsunuz" diye tüm insanlara kızıyordu.