Evde, balkonda, pencere kenarından dışarıya bakarken ya da içerideki bir saksıya, tavandaki lambanın ya da floresanın ışığı etrafında dans eden uçucuya bakarken ya da dışarıdaki bitkilere, ağaçlara, kuşlara, böceklere, -en güzeli de- Güneş'e ve Ay'a bakarken herhangi bir düşünceye girdiğimiz olmuş mudur Aruoba gibi. Tabii ki hissetmişizdir bir şeyler ama bunlara bakarak hayata bir yorum ekleyebilmiş miyizdir?
Aruoba'nın zaten kendine özgü bir yazım üslubu ve düşünce tarzı var. Bir de en basit, olağan, günübirlik, ardagelen olaylara bakış açısını insan hayatıyla kıyaslayarak tümceleştirmesi güzel. Aşırı derecede yazmanın ne gereği var denebilecek bir eser olarak da görülebilir bu kitap. Yer yer olmasa da olabilir denilen tümceler var ama Aruoba'yı o an bunları yazmaya iten duygular nelerdi bilmiyoruz. Bu yüzden en basit tümcesi bile duygu yoğunluğu taşıyor olmalı.
