Türk Sözünün Aslı
Hüseyin Namık OrkunSözler ve Alıntılar
TÜRK "sözcüğü (güç, kuvvet) anlamına gelen ERK sözcüğü ile eş anlamlıdır!
M.Ö. 176'da Hun hükümdarı Çin İmparatoruna şu satırları yazmaktadır: "Göğün yardımı ve zabitlerimin, adamlarımın muharipliği, mükemmel atlarımın kuvvetli olması sayesinde
(adamlarımın) Gaot-si kavmini mahveyledi; sonra Lo-lan'ı, Osun'u ve Ho-kut'ları, yanında bulunan 26 ülke ile birlikte herkes mahvedildi, öldürüldü, istilâ edildi. Bu şekilde bütün bunlar Hun oldular..." İşte bu açık ibareden anlamaktayız ki istila edilen, itaat altına alınan kavim, hâkim unsura iltihak eder ve
onun adını alarak o kavmin tarihine karışır.
Sayfa 31
Türk adına yani Gök Türk’lerin adına Çin tarihlerinde rastlamaktayız. Çin tarihlerinde iki işaret ile gösterilen bu kelime bugün Tu-kiüe diye telâffuz edilmektedir. Her işaret bir tek hece olduğuna göre ikinci işaret olan ve kiüe diye okunan şekli daha çabuk ve tek hece gibi okumak icap eder. Demek oluyor ki Türk sözünün bu kaydı iki hecelidir. Hâlbuki bugünkü Türk kelimesi tek hecelidir. FakatTürk sözünün eskiden iki heceli olduğunu eski Türk yazıtlarındaki bu sözün yazılışından da anlamaktayız
Bugün iftiharla görmekteyiz ki Türk milleti benliğini bulmuş, Türklüğünü duymuş bir hâldedir.
Türklerin kendine türk adını vermeden önceki en eski adını araştırmışlar ve bunun HUN
Olduğunu kabul eylemişlerdir.
Bir millet kendi kendine ad verirken başkasından kelime almaz.
Kaşgarlı Mahmud eserinde Türkler hakkında bir de hadis kaydetmektedir. Bu hadisin tercümesi şudur. "Allah buyurmuştur ki: Benim bir ordum var; onu Türk olarak isimlendirdim. Ve Doğu da sakin kıldım. Bir kavme kızarsam bunların terbiye için üzerlerine (Türkleri) musallat ederim."