Türk Tarihinde Osmanlı Asırları 1- 2 Cilt
Samiha AyverdiSözler ve Alıntılar
Hakikat!
İnsanı Allah'dan, Allah'ı insandan ayıran dünya görüşü, ne yazık ki insanı insandan ayırarak, ferdi, egoizm zindanında hapsetmiş, böylece de onu, " Varsa ben, yoksa ben!" dedirtmek azâbına uğratmıştır.
Sayfa 171 - Çağın sorunu...Kitabı okuyor
Taassup Hz. Cili’nin dediği gibi cehennemin en son durağıdır. Yani insan hangi kuralın içine gömülmüşse o, insanda cehennem yaratır. Bu bakış açısından mutasavvıflar şeriatı çok farklı bir anlamda yorumlarlar. Şeriatı kuralların içine sıkışmış kaideler değil de aşkın manasında ilerlemek için yol gösterici kaideler olarak anlatırlar. Dolayısıyla insanın tasavvuf inancı olmadan dinin manasını idrak etmesi çok zordur.
İnsanı Yaşat ki Devlet Yaşasın!
Gösteremezdi. Zira o adamlar devleti kendileri için değil, kendilerini devlet için lüzumlu gören Serdengeçti fedailer, ruh sağlığına sahip büyük insanlardı. Kimseden nimet ve atıfet beklemezler, beklemedikleri içinde kimseden korkmazlardı.
Sayfa 408Kitabı okuyor
Kibir!
İhtiraslı devlet adamları, cenklerin getireceği şan ve şeref peşinde koşarken acaba memleketin iç düzeni ne halde bulunuyordu?
Mülkî, askerî, hukûkî, içtimâî ve kültürel mekanizma, bir zamanlar kıl kadar aksaklık göstermeyen eski muvâzene ve kudretini kaybetmişe benziyordu. Devletçilik rûhunun temeli olan kapalı sınıf sisteminde çatlaklara meydan vermeyen o sıkı disiplin pek de devam ediyora benzemezdi. Bir başıboşluk, bir mesûliyetsizlik ve düşmanı küçümsemeye alışmış bir gurûrun, gözleri dumanlamış, idrakleri karartmış olduğu artık bir gerçekti.
Sayfa 331Kitabı okuyor
Tevhid
Bu nasıl muvâzeneli ve işlenmiş bir rûhun yarattığı dünya idi ki madde ile yekcücut olup ondan konuşan imân, âdeta madde denen kesif varlığı billurlaştırmış, elle tutulan, gözle görülen bir sûrette kendi söyleyici olmuştu. Devletçilikte bu ruh, idârecilikte bu ruh, barışta, savaşta, cemiyette, âilede, idârede, alışta verişte, hunerde san'atta hulâsa hayatta, ölümde seyreden, hümeyleyen hep bu ruh idi.
Sayfa 267Kitabı okuyor
Zafer, gayrete âşıktır.
Hâlbuki artık Osmalı tahtında Yavuz gibi sabahlara kadar kütüphânesinde okuyup yazan gunduzleri sâde, şatafatsız ve ferâgatli bir hayat sürerek bütün gücünü devlet hizmetine tahsis eden bir hükümdar yoktu. Hem olsa da yer yer çatlaklar başlamış bulunuyordu.
Sayfa 329Kitabı okuyor
Öğretmen - Muallim
Zîra o zamanlarda hoca, kuklalaşmış bir memur değildi. Onun için de talebesini sınıf usûlünün mekanik metoduna göre yetiştirmiyor, istiklâlli bir perspektiften seyrettiği bilgiyi, eli kolu bağlanmamış bir sisteme göre tâlim ve telkîn ediyilordu.
Sayfa 304Kitabı okuyor