"...Devletin bir alçak (veya normal) çıkarı var; bir de yüksek çıkarı var. Yüksek çıkarın ne olduğuna devlet aygıtının en üst düzeyindeki çok dar bir grup karar veriyor ve bu toplumdan gizleniyor. Buradan çıkarın yüksekliğiyle toplumdan gizlenmesi arasında ters yönde bir ilişki olduğu sonucu çıkıyor. Dolayısıyla, devletin çıkarı ne kadar 'yüksekse', toplumun gizlenme katsayısı da o oranda büyük oluyor. Türkiye Cumhuriyeti Devleti Osmanlı İmparatorluğu'nun doğrudan devamıdır. Devlet yönetimi anlayışı bakımından cumhuriyetin kurulmasıyla bir değişiklik ortaya çıkmıyor. Osmanlı devlet ve yönetim anlayışı cumhuriyetle birlikte sadece kılık değiştiriyor... Bu kolektif çalışmada, değişen kılığa rağmen hiç değişmeyen üslup, örnekleriyle sergileniyor. Herkesin bildiği örnek olaylar alt alta sıralandığı zaman Orta Asya'dan 2000'li yıllara uzanan süreçte temel anlayışın, her geçen gün kendini yenileyerek -kuşkusuz gelişerek- devam ettiği ortaya çıkıyor. Ve kuşkusuz her devlet yüksek çıkarları için yasadışı, hukuka aykırı işler yapabiliyor. Ancak, 'Türkiye'nin diğerlerinden farkı, bu alanda çok köklü bir geleneğe sahip olması ve kolay kolay da komplo ve provokasyonların açığa çıkarılmamasında yatıyor."
