Ulysses Moore 12 Gönderileri
Ulysses Moore 12 kitaplarını, Ulysses Moore 12 sözleri ve alıntılarını, Ulysses Moore 12 yazarlarını, Ulysses Moore 12 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"İnsanlar usta işi şeylerle beş para etmez şeyleri birbirinden ayırmayı çok iyi biliyorlar."
"Balık ağa girdikten sonra aklı başına gelir."
Ulysses Moore - Hayali Gezginler Kulübü
“Gökyüzü ufka dediği yerde neden beyazlaşır, biliyor musun?’
‘Hayır, ya sen?’ diye karşılık verdi Julia.
‘Hayır,’ dedi Jason. ‘Ama o gökyüzünü çok özlüyorum.’
‘Belki de beyaza dönüşmesinin sebebi biz ona baktığımızda... öteki tarafta nasıl devam ettiğini hayal edebilelim diyedir,’ diye cevap verdi Julia kapıyı kaparken.”
Sayfa 282 - Doğan EgmontKitabı okudu
Ulysses Moore - Hayali Gezginler Kulübü
“İlk defa dönüp baktığında sanki ev de ona bakmış ve fısıldamıştı: ‘Hiçbir şey göründüğü gibi değil. Sırlarımı ortaya çıkar Jason.”
Sayfa 280 - Doğan EgmontKitabı okudu
Ulysses Moore - Hayali Gezginler Kulübü
“Sonsuza kadar devam eden bir şey varsa,
o da insanın hafızasında topladıklarıdır.
Ve ben çok fazla şey topladım. Karım olmadan,
sonrasında da onun yarattığı boşluk olmadan hiçbir şey başlayamazdı.
Ve gene hiçbir şey sona eremezdi.”
Sayfa 259 - Doğan EgmontKitabı okudu
Ulysses Moore - Hayali Gezginler Kulübü
“Beni ilk olarak gözlerindeki o coşkulu ışıltı etkiledi.
Bunun acıdan veya inatçı ruhundan kaynaklandığını düşündüm.
Oysaki o fazla bir şey beklemeyen biri için küçük bir hediyeydi,
hayatın gerekli gördüğü zamanlarda ortaya çıkardığı mucizelerden biri.”
Sayfa 250 - Doğan EgmontKitabı okudu
Ulysses Moore - Hayali Gezginler Kulübü
“Demek ki ölmek böyle bir şeydi. O büyük karanlıkta sana şefkatli ve güvenilir eller eşlik ediyordu.”
Sayfa 246 - Doğan EgmontKitabı okudu
Ulysses Moore - Hayali Gezginler Kulübü
“Kendini aynı anda hem çok küçük hem de çok ağır hissediyordu. Ayakkabılarını ve kıyafetlerini çıkardı. Suyun tüm vücudunu buz gibi kollarıyla sarmalamasıyla tüyleri diken diken oldu, kemikleri kilitlenip kaldı. Suyun boğazına girdiğini ve ciğerlerine aktığını hissediyordu. Su her yerden içine doluyordu: kulaklarından, burnundan, ağzından. Fakat ne kadar su yuttuğu ve ne kadar güçlü yüzmesi gerektiği Julia’nın umurunda değildi.
O yaşamak istiyordu.
Bu yüzden yüzmeliydi. Ve o da yüzdü. Bir an için başardığını düşündü, okyanustan daha güçlü olduğunu, Salton Uçurumu’ndan daha inatçı olduğunu sandı. Bir an için denizin yüzeyinde parlayan güneşin zayıf ışıklarını görür gibi oldu ve neredeyse yukarı çıktığını sandı. Başarmıştı!
Fakat özgürlüğe kavuşmanın sevinci ile dolup taşarken kötücül bir akıntı aşağıdan uzanıp onu yakaladı ve yeniden diplere çekti. O kadar ani bir çekimdi ki bu, Julia ciğerlerinde hava olsaydı avazı çıktığı kadar bağırabilirdi.
Ağzından baloncuklar çıkarken gökyüzündeki bulutlara tutunup kendini yeniden yukarı çekmek ister gibi telaşla elini uzattı.
Fakat yalnız su vardı. Tuzlu ve zalim su.”
Sayfa 245 - Doğan EgmontKitabı okudu