Ulysses Moore 12 Gönderileri
Ulysses Moore 12 kitaplarını, Ulysses Moore 12 sözleri ve alıntılarını, Ulysses Moore 12 yazarlarını, Ulysses Moore 12 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Ulysses Moore - Hayali Gezginler Kulübü
“Julia denizin onu sarıp sarmaladığını hissediyordu. Sular vücudunun her bir parçasını ayrı ayrı baskı yapıyordu. Hareket etmeyi, yüzmeyi denedi fakat su çok güçlü ve çok zalimdi. Kıyafetleri onu aşağı çekiyor, kemikleri acıyor, gökyüzünü aydınlatan gündüz güneşi dipsiz derinliklerin karanlığında kayboluyordu.
Hayır! diye karar verdi. Boğulmak istemiyordu. Orada, evinin altındaki kayalıklarda can vermek istemiyordu. Daha önce binlerce defa bu kayalıkların etrafında yüzmüş, her seferinde de devasa dalgaların bu azametli kayalara çarpmasına korkuyla karışık bir hayranlık duymuştu.”
Sayfa 243 - Doğan EgmontKitabı okudu
Ulysses Moore - Hayali Gezginler Kulübü
“Ve ona her şeyin önceden belirlenmediği bilgisini hediye eden bu buluş, beklenmedik bir güç daha kazandırdı. Sonuçta herkesin kendi ölümünü seçmeye hakkı vardı.”
Sayfa 241 - Doğan EgmontKitabı okudu
Ulysses Moore - Hayali Gezginler Kulübü
“Hiç duraksamadan karanlığın içinde koşuyorlardı. Onları durduracak hiçbir şey yoktu. Okyanus bile bunu başaramazdı.”
Sayfa 237 - Doğan EgmontKitabı okudu
Ulysses Moore - Hayali Gezginler Kulübü
“Kulakları sağır eden gürültü düşünmesini de engelliyordu. Yaşadığı şey, denizin dalgaları tarafından yutulmaya benziyordu. Sanki bugüne kadar batmış bütün gemi atıklarının sesini içinde topluyordu.”
Sayfa 236 - Doğan EgmontKitabı okudu
Ulysses Moore - Hayali Gezginler Kulübü
“Kaptan Spencer biliyordu. Uzun seyahatleri sırasında buna benzer bir şey duymamıştı ama bu şarkının ne olduğunu çok iyi biliyordu. İçgüdüsel bir bilgiydi bu. Pusulaya bakmadan kuzey yönünü tayin edebilmesi gibi bir bilgiydi. Bütün denizcilerin kalbinde taşıdığı, içten gelen bir bilgi.”
Sayfa 232 - Doğan EgmontKitabı okudu
Ulysses Moore - Hayali Gezginler Kulübü
“Denizin şarkı söyledigini işitti. Aynı anda hem tatlı hem de dehşet verici bir müzikti bu. Bir çağrıya benziyordu, uzak bir çağrı. Karşı koyması imkansız bir ses.”
Sayfa 231 - Doğan EgmontKitabı okudu