Tedirginlike okunan bir kitap Umutsuz Karakterler. Son ana kadar bir şey olacak huzursuzluğu eşlik ediyor okura. Paula Fox “İnsanları tedirgin etmek çok etkili bir yöntem. Bir şeylerin yanlış gittiğini hisseder, aslında istemeseler de bir şeyleri değiştirmek gerektiğini düşünürler.” diye yazmış bir bölümde. Okuru hayatlarına dahil ettiği Sophie ve Otto’nun yaşantısında da bir şeyler yanlış ya da eksik. Sophie’nin elini kedi ısırmasıyla başlıyor tedirginlik ve birkaç günde yaşananları okuyoruz. Çiftin ilişkisinde, arkadaşlarıyla ilişkilerinde kedi ısırığının yarattığı tedirginlik hep merkezde.
Umutsuz Karakterler 1960’lı yılların sonunda yazılmış ancak çok da güncel bir kitap. Hayatlarımızdaki beklentisizliği, umutsuzluğumuzu, o bilinçli kabullenmişliğimizi yansıtıyor. Sokakta saçılmış çöplerle, ürkütücü davranan insanlarla ya da olaylarla hem toplumdaki hem ilişkilerdeki çürümeyi- çözülmeyi vermiş. Thoreau’dan bahsediyor karakterler bir bölümde, kitabın adı da Thoreau alıntısından geliyor. Çoğu insanın hayatını sessiz bir umutsuzluk içinde geçirdiği anlatan bir cümlesi varmış. Son görsel.
Fox, gerilimli bir atmosfer yaratmış, ancak anlatımı dingin geldi bana. Okur tedirginlikle kıvranırken o sakinlikle detayları aktarıyor ve sakinliği de hissettiriyor. Hayatımızda da bir şeylerin yanlışlığının farkındayızdır, huzursuzuzdur ama rutine devam ederiz ya, tam bunun gibi. Bir de diyaloglarına bayıldım. ‘Etik arıza’yı literatürüme aldım, kullanacağım bir an beklentisindeyim :)
Kısaca bu tedirgin kitabı sevdim, es geçmeyin bence.
