Usulca
Jean Marie LaclavetineUsulca Gönderileri
Usulca kitaplarını, Usulca sözleri ve alıntılarını, Usulca yazarlarını, Usulca yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dostluk bazen böyle hassas kimliklere bürünür. Uçucu bir duygudur o, aşkın boğa güreşlerinden, bağrış çağrışlarından, sıvılarından kıvılcımlarından binlerce fersah uzakta, ruhların sizli bizli konuştuğu, zaman ötesiz sessiz ve ölçülü, iki kişilik bir danstır, ilansız, yeminsiz.
Artus yorgun diye ilan etti. Dinlenmeli, tatil yapmalı, bir yolculuğa çıkmalı. Ne var ki, birazcık olsun mutlu olma tehlikesini göze almak istemiyor. Bir hortlakla yaşıyor o, anlıyor musunuz? Bu yaratıklar çok kıskançtır, yas konusunda olağanüstü titizdirler.
Hayatta ne istediğini bilmek, düş kırıklığına uğramanın en sağlam yoludur. Kendinizi akıntıya bırakmalısınız, başladığınız eğitimi paşa paşa sürdürmeli, işleri oluruna bırakmalısınız... Şu sıralar hiç sınavınız yok mu?
Sivrisinekler gibisiniz, diye iç çekti Artus. Işığı söndürür söndürmez o iğrenç vızıltı başlıyor.
Babam gibisiniz. Morukluğunun verdiği alışkanlıklara rahatça gömülmek için, geçmişe yeterince sünger çektiğine inanıyor. Ben de aynı şeyi yapmalıymışım. Cici cici hukuk öğrenimimi sürdürüp, birkaç yıl sonra da avukatlık bürosunda pineklemeliymişim, boşanma hesaplaşmalarını, ara kapı dramlarını, çöp tenekesi trajedelerini çözmeliymişim. Ve en kısa zamanda, sizler gibi olmalıymışım: ödlekliğin ve her şeyden elini eteğini çekmenin turşusunu kuran tipler! İstemez, kalsın!
Size anlatacak bir şeyim yok benim, size yardımcı olamam. Neden derslerinizle ya da dostlarınızla ilgilenmiyorsunuz? Sizin yaşınızda, hayalet peşinde koşmaktan çok daha ilginç şeyler yapılabilir. Beni rahat bırakın.
Anımsıyor musun, her yıl kaybolan insanların yarısı bile bulunamıyor... Üstelik onların deyimiyle, "ailelerin çıkarlarını gözeten" araştırma kapandı... Ama bu inatçı keçi, gördüğün gibi, onlardan benim izimi bulacak kadar bilgi sızdırmayı başarmış.
Fikir üretme ve bunları hayata geçirme isteğinden yana sıkıntı yoktu. Ne var ki, adam fazla yufka yürekliydi ve Pumb, konuşan hayvan kurnazlığıyla bunun fazlasıyla farkındaydı.
Size bir öykü anlatmaya geldim doktor. Annesini sevmeyen küçük bir kızın öyküsünü... Yoo. Başlangıcım yanlış. Annesini önce çok seven, sonra ondan nefret eden bir kızın öyküsü... Benim adım Camille. Annem, Beatrice
Artık çoktandır, geçen zamana karşı yürümekten vazgeçmiş iki köpek gibiydiler, damaklarında sadece eski bir et tadı kalmış, kendi burunlarına şaşı şaşı bakan iki kırma.