Usulca
Jean Marie LaclavetineUsulca Sözleri ve Alıntıları
Usulca sözleri ve alıntılarını, Usulca kitap alıntılarını, Usulca en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sözcüklerimden daha beterdi sessizliğin...
Yaşam sevecen kişilere gülümsemez pek. Kötü huyludur, oyunbozandır.
Şimşek gibi bir düşünce çakıyor Vincent'ın kafasında: insan anlayamadığı şeyleri yok ediyor.
Aşkta kurban yoktur. Sadece cellatlar vardır.
Kitapların sözcükleri yumuşaktır, huzurludur, parlayıcı özelliklerini yitirmişlerdir. Yaraları sarar, aydınlatırlar, yaşamın ta kendisidir onlar. Artus onlardan başka bir yaşamı olmamasını isterdi. Beatrice'in ağzından dökülen sözcüklerse diken dolu, içini darmadağın ediyor, kımıldamak istediği an onu parça parça etmek için, içerisine derinlemesine yerleşiyorlar.
Senin hiçbir şeyden haberin yok, Vincent. Olamaz da zaten. Seni tanımadan önce yirmidokuz yıl yaşadım ben.
Aynı zamanda, popağansız ve kamyonsuz bir yaşantıya da alışmak gerekecekti, yeni bir program oluşturmak, daha önce hiç karşılaşmamış olduğu türden yeni pişmanlıklarla birlikte yaşamak gerekecekti.
Yürümeye koyuldular, yan yana, elleri ceplerinde.
Dostluk bazen böyle hassas kimliklere bürünür. Uçucu bir duygudur o, aşkın boğa güreşlerinden, bağrış çağrışlarından, sıvılarından kıvılcımlarından binlerce fersah uzakta, ruhların sizli bizli konuştuğu, zaman ötesiz sessiz ve ölçülü, iki kişilik bir danstır, ilansız, yeminsiz.
Kendimi o kadar kirli hissediyorum ki hiç kimseye hiçbir şeye yaranamıyorum.
Sayfa 93 - İletişim yayınları
Onsekiz yaşındayım, hayat yolculuğuna çıkarken delik bir sırt çantasıyla yola çıkmak istemiyorum.
-Ressam olsaydım, alacakaranlıkta yemek yiyişinizin portresini yapardım.
-Resmi yapılacak biri değilim.
-Allahtan, zaten ben de ressam değilim.
Sivrisinekler gibisiniz, diye iç çekti Artus. Işığı söndürür söndürmez o iğrenç vızıltı başlıyor.
Babam gibisiniz. Morukluğunun verdiği alışkanlıklara rahatça gömülmek için, geçmişe yeterince sünger çektiğine inanıyor. Ben de aynı şeyi yapmalıymışım. Cici cici hukuk öğrenimimi sürdürüp, birkaç yıl sonra da avukatlık bürosunda pineklemeliymişim, boşanma hesaplaşmalarını, ara kapı dramlarını, çöp tenekesi trajedelerini çözmeliymişim. Ve en kısa zamanda, sizler gibi olmalıymışım: ödlekliğin ve her şeyden elini eteğini çekmenin turşusunu kuran tipler! İstemez, kalsın!
Nesi vardı tüm bu insanların? Neyi bildiklerini ve nasıl bildiklerini söylemeden, bir şeyler bildiklerini iddia edip duruyorlardı! Üstelik, neden ona, bir şeyler bildiklerini söyleme ihtiyacını hissediyorlardı?
Hiçbir zaman düş kırıklığına yolaçmayan tek dostluk, sarhoşların dostluğudur.