Yumuşak huylu bir insan olan Vincent Artus, karısından başka kimseyi öldürmüş değildi. Hoş, Beatrice yasal eşi de değildi, ama bu ayrıntı, Hayra ormanındaki acıklı olayı anımsadığında duyduğu tedirginliği ortadan kaldırmıyordu.
Her pazarın bir sonu vardır. Artus, aslında tartışma götürmez bu sözlerin doğruluğundan sık sık şüphe etse bile sonunda geceyi geçirmek üzere hazırlanması gereken an gelip çattı.
O her yerdeydi; hatta gözünü kapattığında, göz kapaklarının altında bile beliriyordu ve ona, kan lekeli dişlerini göstererek iğrenç ve gevşek bir öpücük yolluyordu.