Zaman varken sevdiklerinin kıymetini bilmeli insan.Sonra o sonsuz uyku vakti geldiğinde,soylenemeyenler için hissedilen pişmanlığın verdiği acı,başka hiçbir acıya benzemez.
Aile çatısı altında hayatı paylaştıklarınizin sizi sevmesini, değer vermesini ve şefkat göstermesini beklersiniz.Bu beklenti gerçekleşmediğinde sığınağıniz bambaşka hayatlar olur.Belki de yaptığınız en büyük hata budur.