Sebebi bilinsin bilinmesin, bütün hüzünlerin ilacı, bütün dertlerin devası, sıkıntıların çaresi, Sevgidir...
ALLAH'IN Râsûl'u (asm), sevgimizi belli etmemizi istiyor.
Eğer gerçekten seviyorsak, bunu sevdiğimiz insan anlamalıdır.
İnsan önleyemediği kötülüklerle içli dışlı yaşadıkça, zamanla onlara alışıyor.
Hatta giderek hoş görmeye bile başlıyor.
Çünkü "inandığımız gibi yaşamadığımız zaman, yaşadığımız gibi inanmaya başlıyoruz."
Her günün sonunda, ne ürettiğimize bakmalıyız.
İyilik mi ürettik, kötülüğe mi hizmet ettik ?
Yaptıklarımız hangisine yaradı ?
O gün bizim vesilemizle iyilik mi çoğaldı yeryüzünde, yoksa kötülük mü ?