Vadinin Perileri
Halil CibranVadinin Perileri Gönderileri
Vadinin Perileri kitaplarını, Vadinin Perileri sözleri ve alıntılarını, Vadinin Perileri yazarlarını, Vadinin Perileri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Fakat zulmedilmiş biri olmak, zalim olmaktan elbette daha iyidir.
Sayfa 24
Öyle acılar vardır ki, onları iyi gizleyemesek, gözlerimizden bir yolunu bulup süzülür ve yanaklarımızı ıslatabilirler.
Sayfa 14
Evet, ben ezilenim. İnsanların içinde ki hayvanın avıyım.
Siz çoksunuz oysa ben tekim. Bana dilediğinizi söyleyin ve yapın. Dişi koyun gecenin karanlığında kurtların avı olabilir, fakat kanı vadinin taşlarında tan ağarıp da güneş yükselene kadar duracaktır.
Biz çok ekeriz, biçtiğimiz ise hiçtir.
Hayatın rüyalarla ya da uyanışla yok olmayan uzun ve derin bir uyku olmasını arzulayarak iç çeker ve uyuyakalırdı.
‘yaşam, ruh başaklarının daha ürün vermeden çiğnenişinden başka nedir ki? o harman yerine ulaşamayan başakların vay haline; çünkü onları yeryüzünün karıncaları uzaklara götürecek, gökyüzünün kuşları yukarılara taşıyacaktır. onlar, tarla sahibinin depolarına giremeyeceklerdir.’
Sayfa 67Kitabı okudu
Güvendiğim ölüm beni yumuşak yatağıma götürmek için uzunca bir yol kat etti
Sayfa 70
İçinizi dolduran acıma duygusu saflığımı geri getirmeyecek ne günahlarımdan arınmamı sağlayacak ne de ölümün güçlü ellerini bende uzakta durmasını
Sayfa 65
Ne zulüm ve işkence haklı olanı incitebilir, ne de baskı ve şiddet, doğrunun yanında olanı yardırabilir, etkisiz kılabilirdi. Sokrates gülerek içmişti baldıran zehrini. Aziz Paul hoşnut olmuştu taşlanmaktan. Vicdanımızı gizli tuttuğumuz, sesini kıstığımız zaman, vicdanımız bizi incitir, huzursuz eder. Ama ona ihanet ettiğimizde bizi yargılar cezalandırır.
Fakat geçip giden ve insanın yaptıklarını süpürüp geçen çağlar onun ne rüyalarını ortadan kaldırabilir, ne de derin ve köklü duygularını, heyecanlarını yok edebilir. Bunlar ruhun kendisi gibi ölümsüzdürler çünkü. Şimdi ve burada göremiyor olabiliriz onları, fakat, akşamları güneşin yahut sabah yaklaşırken ayın yaptığı gibi, sadece bir süreliğine kendilerini gizlemişlerdir; hepsi o kadar.
Saflığı ve ruhsal temizliği,
sade ve mutlu yaşayabilme
düşüncesini unutmuşuzdur ya da
hep böyle söyleriz kendi kendimize.