Jaques Charon ölümle ilgili üç tür ölüm korkusu olduğunu belirtir :(1)ölümden sonra meydana gelen şeyler,(2) ölmek olayı,(3)olmanın sonra ermesi.
Ölmek olayı ve olmanın sona ermesi aşamasında asıl korku merkezinin üçüncü aşama yani yok olma, sona erme olduğunu vurgular.
Xenon,’un ölüme bakışı ise buna yanıt niteliği taşıyor. “Ölümden korkmuyorum, ben varken ölüm yok, ölüm varken ben yokum.”
Bu da ölümden değil,yok olmaktan korktuğumuzu destekliyor.
Yok olma korkusunun temeli de Charon’un birinci aşamada belirttiği ölümden sonra meydana gelen şeyler hakkında kesin bir fikrimizin olmamasından kaynaklanıyor.
Natalie Babbit: “ Ölümden korkmayın, yaşanmamış bir hayattan korkun. Sonsuza dek yaşamak zorunda değilsiniz, sadece yaşamak zorundasınız.” der. Natalie Babbit’in görüşü akla Yaşamaya Dair şiirini getiriyor :
“Yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
Yani bütün işin gücün yaşamak olacak.
Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
Yetmişinde bile, meselâ, zeytin dikeceksin,
Hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
Ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
Yaşamak yani ağır bastığından.
