ve Tanrı Ağlıyordu
Ziya MeralSözler ve Alıntılar
Sınırları, amacı ve temeli olmayan bir marjinalite özgürlük değil, tam tersine yıkıma ve anlamsızlığa bir kölelikti.
Ne de olsa "insanın sahip olduğu ilk duyusu unutmak"tı.
Ateist düşünüre sormuşlar: "Öldüğünüzde Tanrı ile karşılaşırsanız, ona ne cevap verirdiniz?" O da her zamanki kıvraklığı ile, "Bana yeterli delil sunmadın derim."
'' Ellerimi sıktım, kocaman bir yumruktu. Yüzleşme vakti gelmişti artık O’nunla. Tanrı’ya yüzümü döndüm tüm nefretimle, tüm yenilmişliğimle, ‘Kazandın!’ diyebilmek için. Tanrı’nın yüzünü aradım. Gözlerim, O’nun sonsuz gözlerini buldu ve Tanrı ağlıyordu. Ellerinde gözyaşlarım vardı.’'
Sayfa 16 - goa yayınlar
Geçmiş acılarımız o kadar hüzünlüydü ki, mutluluk şu an önümüze çıksa onu tanıyamaz hale geliyorduk.
Bilen kafalarımız, yaratan ellerimiz var. Ama kalplerimizi kaybettik- çok uzun zaman önce!
Eğer bir gün dünyada iyi ve kötü arasında bir çizgi çekilecek olsaydı, o çizgi ülkeler, ırklar, hükumetler arasından değil, her birimizin kalbinin tam ortasından geçerdi.