Akşit Göktürk, “Her yazın yapıtının ortağıdır okur,” diyor. “Bir yazın yapıtı da okurda yaşar ancak.'
Vüs’at O. Bener’in romanları, okuru ortak olmaya çağıran özellikler taşır. Okurun etkinliği arttıkça ve eleştirinin düzeyi yükseldikçe yapıtın da yazarın elinden çıktığı, okurun ya da eleştirinin dünyasında yeniden üretildiği ve bir başka düzeyde, başkalaşmasını sürdürerek kendini var ettiği görülür.