Kendimi bildim bileli böyleyim ben.
Hep düşünceli, hep kırgın bir tarafım.
Sol yanımda hep derin, keskin bir sızı,
Sağ yanım, şikayetçidir hep halinden.
Alemi güldürürken bedenim ve dilim,
İçimdeki çocuk hep ağlamaklıdır
Ve aslında zaman hep haklıdır.
Ben hep ırmakları taşırırım.
Yalnız kaldığım günden beri,
Şiire sataşırım...