Artık kimse hayattaki görevine sıkı sıkı sarılmıyor. İnsanların çoğu bir başkasına ait olan, bir başkasının hakkı olan bir yerde olduğunu hissediyor. Yanlış yerde olan insanlar her yerdeler.
Dünya bir çocuğa tuhaf görünebilir, ama çocuk dünyadan bir yetişkinin korktuğu gibi korkmaz. Merakla, hayretle, harikulade bir şey karşısında apışıp kalmış gibi bakar dünyaya. Ama yetişkin dehşet içinde bakar. Peki neden? Ölüm yüzünden.
“İlk darbeyi Kabil’in indirdiği söylenir, bu nasıl oldu? Zamanın başlangıcında bir el havaya kalktı ve vurdu. İnsanlar o zamandan beri darbeden ürküyorlar. Herkes kendini kurtarmak, darbeyi başkalarına indirmek istiyor. Ben bunu yeryüzünün hükmü olarak açıklıyorum. ”
...