Klasik okumayı sevenler derneğinden merhaba canlarım.
2021 yılına World Romance Classics serisinden bir kitapla başladım. Açıkçası klasik okumayı seven beni bile karakterleri ve olayların gidişatıyla çıldırtan bir kitaptı.
Baş kadın karakter Tess'e çok kızdım. Başına çok kötü bir olay geliyor ve içten içe bu olay onun başına geldi diye kendini günahkar, kötü bir insan olarak nitelendiriyor. Okudukça gerildim. Kitabın içine girip kendine gel kızım diyip bir sarsasım geldi.
Tess'in gerçek aşkı dediğimiz beyefendiye hiç değinmek bile istemiyorum. Beyninin yerinde su ısıtıcısı var diye düşünüyorum. Tess'in başına gelenleri öğrenince o da kızı suçluyor. Belki o yıllarda o şartlarda bu davranış normal diye düşünebilirsiniz ama bu davranışın çağı yok bence. Yıl olmuş 2021 hala aldatılsa kadını suçluyorlar, dayak yese kadını suçluyorlar, tecavüze uğrasa kadını suçluyorlar hadi bunları geçtim ölse bile kadını suçluyorlar! Bunun zamanla, koşulla alakalı olduğunu düşünmüyorum ben.
Sevdiği adamda onu suçlayınca Tess bir hallere büründü ki oh olsun sana dedim. Yok efendim beni affet, hani beni seviyordun, artık sevmiyor musun, unut bu anlattığımı tekrar mutlu olalım...
Bekle kızım olursun mutlu sen dedim. Adama anlatırken bile beni bağışla anlatacaklarım için diyerek girdin konuşmaya. Sen bile kendini bu kadar ezersen diğer insanlar sana neler etmez.
Ay bi de bu beyefendi öyle bir şey yapıyor ki olaylardan sonra çıldırdım resmen.
Neyse sinirlerime hakim olup toparlıyorum hemen. Konuşu itibariyle kanser bir kitap olsa da beğenmedim diyemem. Klasik klasiktir, okuyun derim.
