Yalnızlık Avutmaz
José MartíYalnızlık Avutmaz Gönderileri
Yalnızlık Avutmaz kitaplarını, Yalnızlık Avutmaz sözleri ve alıntılarını, Yalnızlık Avutmaz yazarlarını, Yalnızlık Avutmaz yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sana ilgiye susamış birinin bir bardak şefkate yaklaştığı gibi yaklaştım. Daha fazla sevgi bekleyemezsin benden. Evet, ben hep zor olanı düşünme cesaretini gösteririm ama senin kadar sevmeyi beceremem. Çok şey yaşamadım. Yaşamaktan korkuyorum çünkü ne olduğunu biliyorum. İnsanları sevmeme rağmen onlardan hep kaçıyorum. Bazen derin bir melankoliye gömülüyorum. Neyim eksik şu hayatta?
Sayfa 83Kitabı okudu
İnsanların zamanla gözleri de pörtler. Çünkü sırtlarında çirkinlik aslında içlerindeki çirkinliğin yansımasıdır. Asla değişmeyecek olan bir şey varsa o da insanoğlunun güzel olanı daima kötüleyecek olmasıdır.
Sayfa 70Kitabı okudu
Köylerde, evlerde ve koşulsuz sevgide kedere sebep olan yegâne şey ya ayrılık ya ölümdür. Bunların dışında mutluluğa giden yol çiftliklerden geçer. Eşlerine âşık kocalar, hâlâ ayaktasınız ve esas zenginliğe kucak açmışsınız; servetinize iyi bakın!
Sayfa 56Kitabı okudu
İnsan için gurbetteyken vatanından gelen taş parçası dahi kıymetlidir!
Sayfa 49Kitabı okudu
Ben iki çeşit zalim tanırım, dedi Ana. Biri deriler giyer, hayvanları canice yalayıp yutar ve pençeleri üzerinde yürür. Diğeriyse şık elbiseler giyer, hem hayvanları hem ruhlarını yer ve bir şemsiye ya da bastonla yürür. Bizler de türü gelişmiş zalimlerden başka bir şey değiliz.
Sayfa 39Kitabı okudu
Doğa kimi zaman içi boş ruhlara havalı kostümler giydirir ve o özel gücünü kullanarak birbiriyle uzaktan yakından ilgisi olmayan iki ruhu baştan çıkartıp bir araya getirir. Fakat bu ruhlar dış güzellikleriyle beraber insanı acıyla noktalanan bir duygusal yolculuğa çıkarır; mutlaka bahar sonrası bir fırtınaya sebep olur. Bu durum operacıların güvercinler kadar narin fakat hançerler gibi keskin billur sesleriyle anlattıkları duyguları gerçek hayatlarında anlamaktan ve hissetmekten aciz olmalarına benzer.
Sayfa 35Kitabı okudu
Cömertlik güç tohumunun çiçeğidir.
Sayfa 21Kitabı okudu
Ne de olsa aydınlık, insan ruhunun daima ihtiyaç duyduğu bir şeydir ve ne zaman yerini karanlığa bıraksa o zaman başlar insanın kederi.
Sayfa 13Kitabı okudu
Bu dünyada adına şans denen şey aslında kimseye ait değildir ve genellikle hırs dolu ihanetlerden ibarettir.
Gözyaşları ağlayanı rahatlatacak biçimde aniden sel gibi boşalmazdı. Fırtınayla beraber alçalıp yükselerek kayalara çarpan sular gibi ara ara köpürür, sonra sönerdi.
Sayfa 120Kitabı okudu
O, ölümü bile hissetmiyordu çünkü içinde büyüyen şey ona bir yükseliş gibi geliyordu. Ölüme gittikçe yaklaştığı için ne olduğunu çıkaramadığı güzel şeyler görmeye başlamıştı; yüzünden belli oluyordu.
Sayfa 101Kitabı okudu
Yaşamaktan korkuyorum çünkü ne olduğunu biliyorum. İnsanları sevmeme rağmen onlardan hep kaçıyorum. Bazen derin bir melankoliye gömülüyorum. Neyim eksik şu hayatta? Kader hep yüzüme gülüyor.
Sayfa 83Kitabı okudu
İnsan için gurbetteyken vatanından gelen taş parçası dahi kıymetlidir!
Sayfa 49Kitabı okudu
Ana, eğer bir çiçek olsaydın seni kökünle beraber alır, ruhum hiç yalnızlık çekmesin diye çalışma masamdaki o kocaman yerli işi vazoya koyardım.
Sayfa 43Kitabı okudu
Tablolarımda kaç güvercinin kuğurduğunu, kaç menekşenin açtığını ve kaç yıldızın parladığını sadece ben bildiğim için resim yaparken nasıl acı çektiğimi, gözlerimin yaşlarla dolduğunu, sanki kanatlarım varmış ve onlarla kendimi dövüyormuşum gibi canımın nasıl yandığını ancak ben bilirim.
Sayfa 42Kitabı okudu