Yalnızlık Dolambacı
Octavio PazYalnızlık Dolambacı Sözleri ve Alıntıları
Yalnızlık Dolambacı sözleri ve alıntılarını, Yalnızlık Dolambacı kitap alıntılarını, Yalnızlık Dolambacı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Aşk, kadını değiştirir, hem de nasıl!
Aşk
Aşk eyleminde, yaratma ile yıkma birleşir; çok kısa bir an için de olsa, insan, yetkin bir durumu sanki yakalayıp yaşamış gibi olur.
Sayfa 217
' kenetlenmiş dişlerle özgürlük türküsü söylenemez. '
"Kendimin ötesinde bir yerde,
Gelmemi bekliyorum."
Kimi zaman özgürlüğümüz, kendisini taşıyan gerçeğin üstüne bindirilmiştir; kimi zaman da o gerçeğe karşı aldırmaz, umursamaz bir tutum içindedir. Onun büyüklüğü de, ara sıra ortaya çıkan güçsüzlüğü de bu çelişkiden ileri gelir.
Yalnızız. Kaygılarımızın kaynağı olan yalnızlığımız, anamızın koruyuculuğundan yoksun bırakıldığımız ve şu yabancı ve düşman dünyaya düştüğümüz günden başlar. Evet, düştük. Bu düşüş bize suçluluk duygusu veriyor. Neyin suçluluğu? Adı konmamış bir suç: Doğmuş olmak!
Dolup taşan duygularımız gibi, yasaklanmış sözcükler de içimizde çağlayıp durur. Ve sonunda dışarıya vurulduklarında, sert ve kaba bir kükreme; bir küfür ya da savaş çağrısı gibi gelir insana. Roket ya da bıçak gibidirler: Yaralarlar insanı.
Her harf ve hecenin, hem aydınlık, hem karanlık iki canı (anlamı) vardır. Parlayınca bizi ele veren, sönünce bizi gizleyen bir lamba! Onlar hiçbir anlama gelmeyen, ama çok şey anlatan sözcüklerdir.
Güvensizlik duygusu içinde geliştirdiğimiz tepkiler, tıpkı suskunluğumuz gibi, önceden kestirilemeyen türdendir. Şöyle bir bakışımızın derinliklerinde hainlik, bağlılık, aşk ve suç duyguları gizlenebilir. İnsanları çekeriz kendimize ama kimsenin bize fazlaca yaklaşmasına izin vermeyiz.
Coşkumuzun işlediği suçlar ve de gereksiz yere suç işleme eğilimimiz gösteriyor ki övünmekten kendimizi alamadığımız o ünlü denge, maskeden başkası değildir, bir iç patlamasıyla her an düşme tehlikesiyle yüz yüzedir.
Zaman, son büyük yarışında,
koşacak ikinci bir yelkovanla
Kavuşturacak her şeyi bir anda…
kim bilir, belki mümkün ola
yaşamak, ölüm sonrasında…
Villaurrutia
Rilke diyor ki: “Hayvan suçsuzluğu içindeki yaratık açık olanı görür.” Bizse asla bakmayız ileriye, salt varlığa. Korkudan sırt çeviririz ölüme. Ve onu görmezlikten gelmekle kendimizi yaşamdan, yani ölümü de içine alan bütünden koparmış oluruz.
Yaşam inancı, gerçekten derin ve bütünsel ise, aynı zamanda ölüm inancıdır. Çünkü bu ikisi birbirinden ayrılamaz. Ölümü yadsıyan uygarlık, kendini yaşamın da karşısında bulur.
Her şeyin ölüm olduğu dünyada, yalnızca ölüm değer taşıyabilir.