Yanlış Bir Adım Sözleri ve Alıntıları
Yanlış Bir Adım sözleri ve alıntılarını, Yanlış Bir Adım kitap alıntılarını, Yanlış Bir Adım en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir saat kadar, inatla kendim için üzülmeyi reddettim. Bedeni
isyan eden ben değildim. Otuz sekiz sene boyunca hayatımı
başkalarına yardım etmeye adayan ve bu yüzden de, otuz
dokuzuncu seneyi göremeyecek olan da ben değildim.
"Bağışla beni, Tanrım. Torunlarımın kurabiyelerine ucuz
çikolata karıştırdım "
Mutlu olduğum söylenemezdi belki,
ama haftalardır ilk kez içimi bir huzur kaplamıştı.
İçinden çıkan kâğıtlar eski ve çatlak çatlak, kenarları
parşömen kâğıdı gibi sararmıştı. Titiz, parmağıyla satırları
takip ederken ikinci sayfanın ortasında durdu.
"Unutmadan birkaç şeyin daha altını çizmek istiyorum. Bu
ailede biz, her zaman birbirimizin doğum günlerini kutlarız.
İster dört yaşında olun ister kırk, ya da dünyanın dört bir
tarafına dağılmış olabilirsiniz. Birbirimizi bırakmayacağız,
anlaşıldı mı? Ve yemekler - bu ailenin çatısı altında
yaşadığınız sürece en azından bir öğünü birlikte yiyeceksiniz.
İsterseniz aptal televizyonun karşısında iğrenç bir sosisli
yiyin, bir arada olduğunuz sürece umurumda değil. Her
zaman sizin yanınızda olacağım, tamam mı? Anlaşıldı mı?
Trent, dinliyor musun beni?
Katedralin güney duvarındaki en yakın günah çıkarma
kabininin önündeki ilk sırada oturan ciddi tavırlı, uysal
görünümlü yaşlı bir kız dikkatini çekti. "İtiraf edecek ne halt
etmiş olabilir ki?" diye düşündü, onun yanına otururken.
Bir insan başka bir insana bunu neden yapardı?
Sana söz veriyorum adamım." dedi Jack adamın kulağına.
"Tam pay alacak. Üniversiteye gidecek. Fontaine. Tıpkı senin
her zaman istediğin gibi. Harvard ya da Yale, değil mi?"
"Kesin." dedi Fontaine hafifçe başıyla onaylayarak.
"Karnesinde yüz elli almış. Sana söylemiş miydim?"
"Yalnızca bin kere." dedi Jack, kankasının kulağına
kıkırdayarak.
"Afedersiniz, zamanınızı aldım efendim." dedi çabucak ve
biraz da üzgün bir şekilde. "Ben yanlış anlamış olmalıyım.
Özür dilerim."
"Beni
asla yere yıkamadın. Ray," demiş, Robinson onu nakavtla
yendikten sonra. "Beni asla yere yıkamadın.'"
'Ama bu adam kalbi olmadan nasıl yaşayacak' diye
düşündüm, orada öyle yatıp gözlerimden yaşlar süzülürken.
Omuriliğimden aşağı buz gibi bir suyun aktığını
hissettim. İnleyerek ağlamak istedim, yumruğumu herhangi
bir şeye geçirmek istedim - cama, televizyona, koridorun
tavanındaki kirli pencereye. Ama onun yerine, bir adım atıp
çocuklarımın önüne geçtim, karımın kepini çıkardım ve onu
alnından usulca öptüm.
İşte bu! Bir panik atak! Taklit etmesi zor da değildi. Zaten
terlemeye başlamıştı, kalp atışları hızlanıyordu.
Panik atak maskesi altında gizlenmiş bir yoksunluk krizi.
Yıldızların kimliklerini gizlemek için güneş
gözlüğü taktığı sanılırdı, ama bunun nedeni aslında göz
teması kurmaktan kaçınmaya çalışmalarıydı.
Derken odamın kapısının aralandığını duydum.
"Cik cik. " dedi ufaklıklardan birisi.
Chrissy'ydi bu. Her sabah odamıza gelir ve doyurulması
gereken başka bir hayvan taklidi yapardı. Kedi yavrusu,
köpek yavrusu, yavru penguen, bir keresinde yavru bir
armadillo taklidi bile yapmıştı.