Bu insanlar neden böyle? Konuşmak istesen tek birini bile bulamazsın. Susmak istesen hepsi üstüne yığılır ve ağzından tek tek kelimeleri almak için baskı yapar.
Güzel olmak, yakışıklı olmak, çekici olmak ya da dikkat çekmek...
Kimsenin giyim kuşamına kimse karışamaz ama asıl güzellik kıyafette midir ki?
İnsanın kalbi taş gibi olunca milyonluk giysiler onu güzel gösterir mi ki?
Yoksa bir tişört yeter mi nahif kalpli bir insanı ihtişamlı göstermeye?
İnsanı insan yapan kalp midir ki?
Sahi kalp nedir?
“Bir insanı insan yapan et ve kemik mi sanırsın?” diye sordum. Sorumun anlamını düşünürken cevabını da kendim verdim.
“Asıl insan kalp ve niyettir.”
Bana hayranlıkla bakarken üstüne ekledim.
“Ve kalp, asla elle tutulan bir şey olmadı.”