Bir köşeye çekiliyorsun, belki de bir duvar dibine... Sonra uzun uzun bakıyorsun gökyüzüne. Bulutların ötesinde bir ışık görmek istercesine bakıyorsun ancak ne kadar bakarsan bak, hep aynı kasvesti görüyorsun.
”Çocuklar canı yandığında anne diye ağlarlardı. Canım yanıyordu ve bende kendi annemi sayıklayarak ağlıyordum ama unuttuğum bir şey vardı. O da daha karnındayken benden kurtulmaya çalışan annemin hiç gelmiyeceğidi”