Sürekli bir şeyleri kırıyoruz. Buna hayat diyorlar. Kırılmazsan yaşayamazsın. Hareket edemezsin. Denemeye cesaret edemezsin. Risk alamazsın. Kırılmak, yaşamanın bir parçası.
Kollarımı etrafına sardım ve şampuanının, teninin, tüm varlığının kokusunu içime çektim. Gözlerimi sımsıkı yumarak yuva diye düşündüm. Nasıl yuva gibi bir his verebiliyordu?
Beni kendine cekip sarıldı. Kollarına gömüldüm.
Onu öpmek istemedim.
Göğsüme yarıp içime sokmak istedim.
Onu dünyadan saklamayı, benim olmasını istedim.