En Eski Yarın Yapayalnız kitaplarını, en eski Yarın Yapayalnız sözleri ve alıntılarını, en eski Yarın Yapayalnız yazarlarını, en eski Yarın Yapayalnız yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bir daha hiç kavga etmeyelim.."
Ne vardı bu sözde? Hiçbir şey. Her şey. Öylesine içten söylenmişti ki, öylesine içten bir dilekti ki, masumiyetiyle, arınmışlığıyla alıp götürüyordu sizi, insanın insan olduğu bir anla, duyarlığa. Sonra her hatırlayışta içimi sızlattı. Her hatırlayışta, bu sözü söyleyebilecek kadar kimsenin beni sevmediğini hissettim, en çok bu koydu bana, bu sözü yitirmiş olmak, bu sözün bir daha kimse tarafından söylenmeyeceğini bilmek.
Bellek, sonradan gereksineceklerimizi adeta bilerek, ya da, gelecekteki hayatımızı önceden yaşamışçasına, neyin biriktirilip neyin gözden çıkartılacağını ölçüp biçmiş.
Bütün gün yağmur yağdı. Yağmurdan ibaret bir sonbahar. O kadar çok sevdiğim yağmur nicedir içimi acıtıyor. Yağmur, yalnız olduğumu ve sonuna kadar yalnız kalacağımı söyledi.
Günü gelince, kalbimi söyleyişlerim deniz uğultularıyla yankıyacak ve kırılıp kalacaksın. Kendine kırılacaksın. Sana kalbini açmış bu insan için kırılacaksın.Gurbette, tek başına...
Hayatın değerini birden anladım: her şeyden kopulabilir, her şey kopartılabilir, yeniden başlamak, boyuna yeniden başlamak ve yenik düşmemek! İnsan her şeyi bırakabilir. Sizi bırakanları siz de bırakmalısınız.
'Yanmak', 'yakmak' , 'sönmek': bunlar kötü fiiller: Anneannem,"Işığı dinlendir"derdi. Kötü fiiller,ocağını söndürmek. "Işığı dinlendir... Işığı uyandır..." Nasıl bir gönül terbiyesiydi anneanneminki?