"Nazım Hikmet Külliyatı" bu romansız düşünülemez.
Kitabın başlarında her ne kadar bir konudan bir diğer konuya, karakterden karaktere ansızın geçmesi bütünlüğü anlamamda kargaşalık yarattığını düşündürse de okumaya devam ettikçe sürükleyiciliği arttı ve anlam kargaşamı yok etti.
içerik olarak;
Osmanlı'nın son yıllarını, savaş yıllarındaki Anadolu'ya geçişlerin zorluğunu, TBMM'nin kuruluş yıllarını konu almasının yanında Nazım'ın vatan severliğini gözler önüne seriyor.
Ana karakter olan Ahmet'i bir bakmışsınız İzmir de , SSCB de, Ankara da , Anadolu da bir de bakmışsınız hop İstanbul da görüyorsunuz.
Karakter(Ahmet,İsmail,Anuşka,Neriman,Marusa,Kerim,Ziya,
Sİ-YA-U) anlatımı size o an yanlarındaymış gibi ve karakterlerle yaşıyormuşsunuz gibi hissettiriyor. Bu hissi yaşatması "Nazım Hikmet Ran" ustalığı..
Şunları söylemeden de geçemeyeceğim ;
o zorlu yıllarda içeriye düşen İsmail ve nice İsmaillere yapılan işkenceleri düşündükçe insanın içi parçalanıyor hatta Kerim'in işkencelere dayanamayıp çıldırması son damla oluyor.
Nazım Hikmet Ran ne güzel bir adamsın ..
" Hangi limana gider bu yüz direkli gemi "
" Yaşamak güzel şey be kardeşim " yaşayın,yaşatın, okuyun, okutun...
