Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Yaz
Albert CamusEn Eski Yaz Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Yaz sözleri ve alıntılarını, en eski Yaz kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.410 üzerinden
Eser sekiz kısa deneme yazısından oluşuyor.Kitapta ki ilk deneme 1939 son deneme ise 1954 yılında yazılmış...
Albert Camus bu eserini doğdu, çocukluğunun ve gençliğinin geçtiği yer olan Cezayir'i esas alarak; sert doğası ve çekici yakıcılığını diğer kentlerle kıyaslamaya başlayarak yazmış...
Doğasına, denizine, dağlarına duyduğu bu şiirsel sevgiyi tüm yaşamına yansıtarak kendi felsefesini oluşturmuş...
Eser de Yunan Mitolojisi ve Avrupayı sade bir dille yargılıyor.
Denemelerde yer alan şehirleri duygusal ölçü de sevmiş ve eleştirmiştir. Paris onun gözünde yürek için bir çöl iken, Viyana'da sessiz bir genç kızdır. Cezayir ise dostluk gülüşünün dünyaya yayıldığı, başkaldırının, aşkın parçalandığı ve denize karşı yakılan ateşin keyfini bilenlerin gidebilecekleri yerdir...
Yazar eserinde kendi kişiliğinden ve duygularından da bahsediyor...
Açıkçası bu eserin bir bütün olarak roman olmasını isterdim. Bir deneme yazılmış aradan 3-4 yıl geçmiş ve tekrar yazılmış bu da biraz kopukluğa sebep oluyor. Bu konu kitabın arka kapak yazısında da belirtilmiştir.
Yaz adı altında topladığı metinler, her zaman olduğu gibi, yazarın başka metinleriyle bağlantılıdır; bu nedenle bu denemeleri, Camus'nün Düğün ve Bir Alman Dosta Mektuplar, Tersi ve Yüzü, Sürgün ve Krallık adlı kitaplarıyla bir bütün içinde düşünmek gerekir. (Arka kapak yazısından)
Hakikat’in ne tarafındayız? Hiç bir şüpheye yer bırakmayacak bir şekilde nasıl bilebiliriz bunu? Zekâ, mantık ve bilim… Bunlar Hakikat ile aramıza bir duvar örmüş olabilir mi? Neden insan her hangi bir hayvan gibi, yeryüzünü bir eğlence merkezi, kendisini de bir turist olarak kabul edip yaşayamıyor? Bilerek, isteyerek bu yaşamı seçen insanları bir zaman sonra “bir şeyleri aşmak, bir şeylerin ötesine geçmek” çabasında görüyoruz.
96 syf.
5/10 puan verdi
Camus’nun olmazsa olmazlarından bir kitap değil kesinlikle. Ona göre okumanızı tavsiye ederim. Cezayir’den ve Oran’dan bahsediyor. Oraları anlatıyor yine yer yer karamsarlığa düştüğü ‘’yazımızı kışa çevirdiği’’ oluyor tabii ki. Camus bu ne diyebiliriz ki! ^^
96 syf.
7/10 puan verdi
"Deniz laciverttir, yol donmuş kan rengi, plaj sarı. Yeşil güneşle, herşey ortadan silinir, bir saat sonra kumullardan ay akar. O zaman bir yıldız yağmuru altında taşkın geceler başlar. Ama bu anlattıklarım paylaşılamaz, bunu yaşamış olmak gerekir..."
Bu güzel satırların yer aldığı Albert Camus'a ait , yazarın deneme yazılarının yer aldığı 75 sayfalık Yaz isimli kitabını ,hatırlıyorum da büyük bir keyifle,gün içinde dalgaların sesini dinlerken, çocukların neşeli kahkahalarını duyarken, bir deniz manzaralı kahvede demli bir çay içerken , bazen de yemek siparişi beklerken okumuştum:)
Yazar önce , Cezayir ( doğup, büyüdüğü ve üniversite okuduğu yer), Oran şehrini oradaki turistlik yerleri, anıtları , tarihi yerleri anlattı, oyunlarından, insanlarından bahsetti. Sonra kalk Paris'e gidelim dedi , yazarlık zamanlarını anlattı. Yazarları eleştirdi. Kendisine de 'uyumsuz yazar' dedi. Daha sonra ise, bindirdi bir gemiye, gemi günlükleri dediği bölümde, okyanus okyanus gezdirdi. Sonsuz mavilerlerle, insanın gizemlerini, tutkularını ve özlemlerini birleştirdi.
Eğer ki benim gibi Albert Camus'un kült olmuş kitaplarını önceden okumuş ve bu kitabını okumaya karar verdiyseniz diğer kitaplarına göre daha az etkili olduğunu anlayacaksınız. Ancak tabi ki Albert Camus'un etkleyici sözlerine bu kitabında da ulaşmak mümkündür.
Albert camus' un Yaz adlı bu kitabı deneme yazılarından oluşan kısa bir eser...Camus doğup büyüdüğü yerleri Cezayir' i anlatıyor....her zamanki karamsarligiyla...Yazarın diğer kitapları gibi etkili olmadığını ya da en azından beni etkilemediğini söylemeliyim....ancak yazarın etkileyici ve derin sözleriyle bu kitaptada buluşuyoruz....Yine de Camusla tanışma kitabınız bu kitap olmasın....
Deneme türü yerine gezi yazısı türünde olduğunu düşünerek okusam yadırgamazdım. Fakat oldukça güzel bir kitap. Camus'un kalemini beğenenler kesinlikle okumalı.
Bir yazar büyük ölçüde okunmak için yazar ( tersini söyleyenlere hayran olalım ama inanmayalım) bu kadar açık sözlü yola çıkarsan herkes bir sonraki sayfada neler var diye merak eder. Bir dostuma bakılırsa, bir adamın her zaman iki kişiliği vardır, kendi kişiliği, bir de karısının yakıştırdığı. Bölümler
Minotauros ya da Oran Molası, Badem Ağaçları, Prometheus Cehennemde, Geçmişi olmayan kentler için küçük rehber, Helena'nın Sürgünlüğü , Gizelem, Tipasa'ya Dönüş ve Denizin Bağrında.
Albert Camus 1937-1953 yılları arasında yazdığı 8 denemeyi topladığı bu kitapta herhangi bir hikâyeye girmiyor. Sadece doğduğu yer, Avrupa, günümüz ve önceki yüzyıllar ve elbette ki, insan üzerine yazıyor. Camus'nun tüm eserleri arasında sağlam ilişkiler kurulabilir. Bu kitap da oldukça uzun yıllara dayanan yazılardan oluştuğu için, çeşitli eserler ve yazarın gelişimi açısından önemli bir tarihi belge.
Sekiz denemeden oluşan bir Camus eseri. Ben hep Camus okurken şöyle başlarım:" şimdi ne demek istemiştir, acaba şöyle mi anlamaliyim, burdan bu mu çıkar " vb iç çekişmelerimle esere başlar kocaman yalnızlığım ile son veririm sayfalara. Yaşadığı şehri; yermiş, övmüs, sevmiş, yerin dibine sokmuş. Yine yalniz bir eser ortaya koymuş. Eğer Albert Camus okuyacak iseniz bu eseri son sıralara koymalisiniz. Bilmeyen bir okuyucu fazlaca önyargı sahibi olabilir .
Taşların ve güneşin mekanı Cezayir.
Albert Camus çocukluğunun ve gençliğinin geçtiği Cezayir'in ve Oran kentinin dağlarını, denizlerini, güneşini anlatırken ona olan hayranlığını diğer Avrupa kentleri ile karşılaştırır. Kimi yönlerini beğenmez kimi yönlerini yüceltirken eleştirilerini yumuşak başlılıkla sonlandırmayı da unutmaz.
Oran kentini ve Cezayir'i anlatırken ara bölümlerde Yunan mitolojisinden, yazarlardan ( yakınmalardan, eleştiriden) konuşur. Yazın yaşamından bahsederken yazarların okunma talepleri için yazdıklarını, kendini nesnel bir şekilde gördüğünü ama kendini yine de güçlü bir yazar olarak görmediğini söyler.
Cezayir'in çölüyle başladığı bu deneme kitabını denize ve okyanusa açılmayla son buldurur. Çöl de deniz de onun için olmazsa olmazlardandır. Hatta çöl için dünyayı daha iyi anlayıp insanlara daha iyi bir şekilde yardımcı olmak için bunlara gereksinim duyduğından bahseder.
Tanıtımında diğer kitaplarından ayrı tutulmamasından bahsedilen bu kitap için bir baş yapıt değilse de Camus'un soylu düşüncesini anlamaıza yarsımcı olacağından bahseder.
#yaz #albertcamus #canyayınları
#konu Deneme şeklinde yazılmış olan kitap, yazarın Cezayirle ilgili düşüncelerini, hissiyatını ve kitabın son sayfalarında yazarın gemiyle dolaştığı dönemde ki betimlemelerini konu alıyor.
Sayfa sayısı:89
#kitapyorumum Kitap beni ilk sayfalarında çok yordu. Düşünce yazısı olması sebebiyle zaten belli bir ağırlığı vardı fakat 89 sayfalık bir kitap değil de binlerce sayfalık bir kitabı noktalamışım gibi hissettirdi. Başlarda yazar Akdenizde bulunan Cezayir ve Oran’a sizi atıyor, oralarda sürükletiyor. Bu sürüklemede asla bilmediğiniz şeyleri öğreniyorsunuz ve dolu bir kafayla sonlandırıyorsunuz. Sonraları daha çok genel konularla ilgili düşüncelerini anlatan Gizlem bölümünden sonrasını çok sevdim. Nitekim en sevdiğim bölüm Gizlemdi. Kitabın her bölümü Albert Camus’u daha iyi tanımanızı sağlıyor ve farklı yıllarda farklı bölümleri var. Yani yazarın değişen yazımını hissedip bundan çok zevk aldım. Kitabın son kısmı yazarın denizcilik anında yaşadıklarıyla ilgili kısa paragrafları içeriyor. Felsefi kelimeler barındıran kitap bazı filozoflara da değinip güzel alıntılarla kitabı renklendiriyor. Yani düşünce yazılarını pek sevmiyorsanız kitabı öneremem zira olay yok. Son olarak Albert Camusa karşı aşırı hayranlık beslemeyen biri olarak kitabın başlarında yorulup sonlarında yazarı kendi benliğime işleyerek sayfalardan yeni bir soluk aldım. Puan kırdığım nokta yazarın sürekli aynı konuları işlemesi ve makale tarzında ki ilk sayfalardı.
96 syf.
8/10 puan verdi
Camus'un bütün eserlerinden izler taşıyan ve bölümlerin yazılma tarihleri ele alındığında tüm yazarlık yaşamını kapsayan bir kitap olduğunu söyleyebilirim. Eski bir denizci olarak kitabın son kısmındaki deniz içerikli kısım beni oldukça etkiledi. Gemilerde çalışan insalar yüzünden denizi bıraktım ama bu birkaç sayfa denizin engin ve korkutucu güzelliğini tekrardan duyumsamamı sağladı. Bunca sene ve hayatımı tamamen farklı bir yola soktuktan sonra denizde olmayı özlemek garip bir duyguydu benim için.
"Öyle uçsuz bucaksız uzamlar üstünde gidiyoruz ki, hiç sonuna varamayacakmışız gibi geliyor bize. Işığın ve karanlığın akışına göre, güneş ve ay birbiri ardından çıkıp iniyor. Denizde günler, mutluluk gibi hep birbirine benzeyen..."
Albert Camus'un düşüncelerine cevap aradığı,bu yolda Avrupa'dan Antik Yunan'a uzanan bir yolculuğun eseridir.
Eser sekiz kısa deneme yazısından oluşuyor.
Camus'un olmazsa olmazlarından bir kitap degil kesinlikle.Ona göre okumanızı tavsiye ederim.