Yaz Ortasında Ölüm
Yukio MişimaYaz Ortasında Ölüm Gönderileri
Yaz Ortasında Ölüm kitaplarını, Yaz Ortasında Ölüm sözleri ve alıntılarını, Yaz Ortasında Ölüm yazarlarını, Yaz Ortasında Ölüm yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Nedense sırtlarında hissettikleri sıcaklığı bir insanın vücudundan gelen sıcaklık gibi hissetmemişlerdi. İkisi de sırtlarına sabah güneşinin vurduğunu sanmışlardı.
Bu iki insanın gözlerinden taşan sular dünyayı kaplayacak olsa, dünya kirlilikten tamamen arınmış olurdu.
Sayfa 80Kitabı okudu
Gözleri bulanık suyu tamamen berraklaştırıp içme suyu haline getiren bir filtre gibi, üzerlerine düşen âlemin kirliliğinin gölgelerinden tamamen arınabilen gözlerdi.
Sayfa 80Kitabı okudu
Çocukluğun sımsıkı mühürlenmiş bir sandığı vardır. Genç insan bir gayret o sandığı açmaya çalışır. Kapağı açtığında içinin boş olduğunu görür. Bunun üzerine anlar ki, hazine sandığı dedikleri, her zaman böylesine boştur.
Sayfa 12Kitabı okudu
İnsanların yozlaşmaya, kötülüğe alışmaları gibi onlar da ölüme alışmışlardı ve yaşamın onları korkutacak bir yanı kalmamıştı.
Sayfa 157 - Can YayınlarıKitabı okudu
Tam olarak unutmak denilemez ama bir göletin üzerini kaplayan ince buz tabakasını andıran bir unutuş, önce Tomoko'nun acısının üzerini örtüvermişti. Bu tabaka nadiren kırılıyordu ama bir gece içinde yeniden çimleniyordu.
Yaz Ortasında Ölüm
"İnsanların yozlaşmaya, kötülüğe alışmaları gibi onlar da ölüme alışmışlardı ve yaşamın onları korkutacak bir yanı kalmamıştı."
arkadaşlarım çoğunlukla, sıradan insanların arasına konulacak olsalar abartılı ve gölgelerle örtülü suratlarıyla hemen dikkat çekecek insanlardı. kitap falan okumaz, cehalet timsali olarak dolaşırlardı. trajedi onların ilgisini çekmezdi. küçüklüklerinden beri acı ve coşku gibi yelpazenin uç kısımlarında yer alan duygulardan kaçınmakta ustalaşmışlardı. başka çareleri kalmayıp da acıyı yaşadıklarında, her şeyi oluruna bırakma huylarıyla hemen üstesinden gelir, o acıyla hiç ilişkileri olmamış gibi yaşamayı becerirlerdi. zaten öyle insanların, güç ya da zorbalıkla değil, uyuşturucu etkisi yapan oluruna bırakma yoluyla birçok insanı kendilerine itaat ettirmeyi başarmış insanların çocuklarıydılar.
koşuşturmaca içerisinde geçen gençlik yıllarımı bir türlü eğlenceli, güzel yıllar olarak anımsamayı beceremiyorum. ''her yere düşerken güneş ışıklan'' diyor baudelaire, ''tükendi gençliğim zifiri karanlık fırtınalarda." gençlik anıları tuhaf ölçüde trajedi haline getirilir. neden büyümeye, o sürece ait anılar