Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Yazarlarevi Cinayeti
Oya BaydarYazarlarevi Cinayeti Yorumları ve İncelemeleri
Yazarlarevi Cinayeti yorumları ve incelemelerini, Yazarlarevi Cinayeti kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Yazarlarevi Cinayeti puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.510 üzerinden
Bu incelemede kitaptan cümleler bulabilirsiniz, çünkü kitap kurgusunu içinde barındırıyor. Yazar çağın edebiyatı, bir kitabın basılması hakkındaki düşüncelerini polisiye bir hikaye üzerinden aktarıyor. Fikirlerinin çoğuna (yayıncılık, yazar kimliği, edebi dil, yazın sorunsalları, yazma eyleminin başarısı) katılmakla birlikte kitabı genel olarak başarısız buldum. Kitaptaki en büyük sorun anılara, çağrışımlara gidip gelen zihindeki soruların benzerliğiyle sıkça tekrarlanan cümleler. Türk Edebiyatında bazı duraklar var, sanki mecburi durulması gerekiyor gibi: Kürt meselesi, Hrant, faili meçhuller, mültecilik, kaybolan diller… Bu konularda çok güzel kitaplar da okudum. Ama bu “her şeyden biraz olsun” kitaplar artık bana keyif vermiyor. Bu kitaba derinleşememi romanın toplumun duygularına yönelme arzusunun fazlalığına ve edebi dilin az olmasına bağlıyorum.
Bu kitabı tamamen sürpriz olarak aldım, bir kitapçıda hediye paketli, içeriği bilinmeyen kitaplar satılıyordu, ben de kendime bir hediye almak istedim. Kitabı açtığımda biraz hayal kırıklığı vardı, normalde olsa bir kitapçıda seçeceğim ve satın alacağım bir kitap olmazdı, tarzım değildi. Şimdi işin ‘ama’ kısmına geliyorum. Ama bunu iyi ki yapmışım, tarzımın dışına çıkmak aslında ne kadar sabit fikirli ve değişikliklere açık olmadığım için neleri kaybettiğimi gösterdi.
Kitap günün sonunda beğenseniz de beğenmeseniz de size edebiyatla ilgili kocaman bir kapı açıyor. İçinde yazarlıkla ve yazar olmakla ilgili de fazlasıyla bilgiler var, yazar olmak isteyen herkes okumalı. Bence çok kitap okuyan herkes bir gün kendi kitabını yazmanın hayalini hep kurar ve kafasında “ acaba ben de yazabilir miyim?” Sorusu vardır. Bence yazarlık hem insanın içinde zaten var olan bir ışıktır hem de bunun ortaya çıkabilmesi için gerekli bazı tecrübeler edinilmelidir. Bol kitap okumak gibi.
Edebi metinlerden alıntılara da yer verilmiş. Bana zaman zaman ‘ aa bu neymiş, bakayım’ dedirtti ve ileride okumak isteyeceğim kitaplarım arttı.
Aynı zamanda kurgusunun da sürükleyici olması birlikte hoş bir maceraya çıkartıyor okuyucuyu. Başından beri intihar mı, cinayet mi? Sorusu son sayfalara kadar kafamızı kurcalıyor. Bir yerde artık intihar olduğundan emin olurken, başka yerde cinayet olabileceğini de düşünüyorsunuz ve kafanız karışıyor. Bu da ilgiyi sürekli yukarıda tutuyor.
Ben beğendim ve herkese tavsiye edebilirim.
Okuduğum ilk Oya Baydar kitabı, son olmayacak.
Yazar olan babasının ölümünün ardından onun yaşadığı adadaki ev için adaya giden avukat kızı babasının ölümünün izini sürerken babasıyla o hayatta iken yeterince bağ kuramadığını fark ediyor, suçluluk, pişmanlık duyguları yazarın gizemini çözme çabasına karışıyor. Yazma tutkusu, yazarın vasatı aşma kaygısı, edebiyatın metalaşması, ses söz ve yazı ilişkisi de kitapta ele alınıyor.
Acaba ben ne okudum, nereden başlayıp nerelere gittim, edebiyat dünyasının içinde olduğu durumdan kopup; hırsların hakim olduğu bir hayata mı gömüldüm.
İnsan nelerden vazgeçebilir yazarken en sevdiklerinden bile mi ? Dilini kaybetmiş mi yoksa dilinden sıkılmış da yeni bir deyiş mi arıyor Yazar! Veyahut bal yapan arı da farklı bir çiçeğin özüne mi muhtaç! Bir yandan edebiyata gönül verip yazarlarevi kurarken içinde eskidiğini hissedip ( kendini tekrar etmekten) bir yandan da küllerinden mi doğmaya çalışmış?
Oya Baydar mevcut duruma (edebiyat camiası , yayın karteli,atölye savaşları vs) öyle çuvaldızlar batırmış ki birileri muhakkak üzerine alınacaktır.
Birbirlerini kopya etmiş gibi aynı tarza sahip öykücü romancı şair var değil mi ; bunu yüksek sesle dile getirenler hemen aforoz ediliyorlar, farklı olan taklit edilen/edilemeyen zaten herkesçe el üstünde tutuluyor.
Neyse çenem düştü , bunlar zaten bizim konumuz değil ulu yazarlar yazsın biz okurlar okuruz değil mi Oya Baydar bu hususta söz söylemekten de çekinmemiş “Vasatın dili kitleye ulaşır, edebiyat dünyası vasatı körükler çünkü sıradan okur kolayı arar”
Varsın bizi öyle bilsinler , okur muhakkak doğruyu bulur.
Bu arada kitaptaki cinayet , şaka şaka