Yedi Güzel Yıl
Etgar KeretÖne Çıkan Yedi Güzel Yıl Gönderileri
Öne Çıkan Yedi Güzel Yıl kitaplarını, öne çıkan Yedi Güzel Yıl sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Yedi Güzel Yıl yazarlarını, öne çıkan Yedi Güzel Yıl yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"içinde yaşadığımız dünya bazen çok zorlu olabiliyor. Bu yüzden bu dünyaya gelen herkesin onu koruyan en az bir kişisi olması gerekir."
"Hayat bana güzel öğütler verir, fakat ben bazen dinlemeyi reddederim."
"Hayatımızı alıp daha ilginç bir şeymiş gibi devamlı yeniden şekillendiriyorsun. Yazarların yaptığı da bu değil mi zaten?"
Yazar ne bir aziz, ne bir guru ne de kapıda duran bir peygamber; biraz daha keskin bir farkındalığa ve dünyanın kavranılmaz gerçekliğini tanımlamak için biraz daha duyarlı bir dile sahip bir başka günahkar sadece.
Sayfa 96Kitabı okudu
Hayat bana güzel öğütler verir, fakat ben bazen dinlemeyi reddederim.
Sayfa 59Kitabı okudu
İnsanın iyiliği en olmayacak yerde bulmaya duyduğu o neredeyse umutsuz gereksinime dair. Gerçeği güzelleştirmek yerine çirkinliği daha güzel bu ışıkta sergilemeye ve yaralı yüzündeki her siğil ve kırışıklık için şefkat ve empati yaratmaya dair.
“Yazar ne bir aziz, ne bir guru ne de kapıda duran bir peygamber; biraz daha keskin bir farkındalığa ve dünyanın kavranılmaz gerçeğini tanımlamak için biraz daha duyarlı bir dile sahip bir başka günahkâr sadece.”
Sayfa 94Kitabı okudu
Hayatımızı alıp daha ilginç bir şeymiş gibi devamlı yeniden şekillendiriyorsun. Yazarların yaptığı da bu değil mi zaten?
Sayfa 130Kitabı okudu
İçinde yaşadığımız dünya bazen çok zorlu olabiliyor. Bu yüzden bu dünyaya gelen herkesin onu koruyan en az bir kişisi olması gerekir.
Sayfa 136 - Siren YayınlarıKitabı okudu
Hayat bana güzel öğütler verir, fakat ben bazen dinlemeyi reddederim.
Sayfa 59Kitabı okudu
"Bu öykü müthiş," dedi abim. "İnsanın aklını başından alıyor. Fazla kopyan var mı? Diye sordu"
Olduğunu söyledim. Bana abisi-küçük kardeşiyle gurur duyuyor gülümsemesiyle baktıktan sonra yere eğilip elindeki sayfayla köpeğin kakasını aldı ve çöp bidonuna attı.
Yazar olmak istediğimi işte o anda anladım.
Farkında olmasa da, abim bana bir şey öğretmişti : Yazdığım öykü sokaktaki çöp bidonunun dibinde bulunan boklu bir kağıt parçasından ibaret değildi şimdi.
O sayfa duygularımı zihnimden ona aktarabildiğim bir boru hattıydı sadece...
Sayfa 99Kitabı okudu
O gece dar evimin mutfağında oturmuş bir bardak çay eşliğinde fazlasıyla tatlı ama acı anılarla dolu bir dilim reçelli ekmek yiyorum. Masanın üstündeki telefonum titremeye başladığında ekmeğimi yiyorum hala. Numaraya bakıyorum annem. "Nerdesin" diye soruyor, çocukken arkadaşımın evinden dönmekte geciktigimde kullandığı kaygılı bir tonla.
"Buradayım anne" diyorum boğuk bir sesle. "Varşova'daki evimizde."
Sayfa 142 - Siren yayınlarıKitabı okudu
Düğün davetiyeleri mahkeme celbi gibidir - elini değdirdiğin anda gitmen gerekir.
Sayfa 145 - Siren YayınlarıKitabı okudu