Yerli Yersiz Cümleler
Nazan BekiroğluYerli Yersiz Cümleler Gönderileri
Yerli Yersiz Cümleler kitaplarını, Yerli Yersiz Cümleler sözleri ve alıntılarını, Yerli Yersiz Cümleler yazarlarını, Yerli Yersiz Cümleler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Görüp de gördüğümden haberdar olmadığım rüyalarımı merak ederim en çok.
Dönen çocuk aynı değilse de bekleyen anne hep aynıdır.
Yitik malımı bulur gibi buldum seni. Bir daha kaybolmam sandım. Ben seni şimdi bulduysam benden öncen yoktu.
“Benim de senden öncem yoktu,” diyesim var. Lâkin benim senden önce bir hayatım gerçekten yoktu.
Sayfa 146 - Timaş
Benim bütün geçmişim sen bir nazar edersen aklanır, çünkü senin gözlerinde bir cennet bakışı var.
Sayfa 146 - Timaş
Kuş olsaydım kestirmeden gelirdim sana. Irmaktım. Döne döne geldim. Kaç yanılgıdan geçtiğimi bilmiyorsun. İstersen anlatırım. Çünkü senden sonra benim bir geçmişim olsa da bir olmasa da bir.
Sayfa 146 - Timaş
Ben ne kadar yaklaşmaya çalıştıysam o, o kadar itti, ben ne kadar sevdiysem o, o kadar sevmedi. O, ”Halimiz böyle,” dese de ben halimi anlatamadım gitti.
Bu ses ruhuna çarparken sustu, konuşsaydı çölün yanık sesi ile konuşurdu.
Sayfa 151 - Timaş
Ölüm tek kişilik eylem. Bunca ölümlü içinde sanki bir tek ben öleceğim.
Annem öldüğünde ufukta gördüğüm kendi ölümümdü.
Annem Annem. Senden önce, senden sonra.
Geçmişler olsun. Geçeceği de yoktur oysa.
Gidenin ardından görülen rüyalar.
Bir bayram sofrasının aydınlığında, her şey eskisi gibi.
Ah Annem, sen ölmemiş miydin?
Kırk fincan kahve yetmez. Ne alır bu yorgunluğu? Beni ne paklar?
Sayfa 447Kitabı okudu
Zamanı Tanrı yaşar, kişioğluna düşen ölmektir.
Sayfa 443Kitabı okudu
Gökyüzünde ki yıldızlar gündüz bir yere gitmezler. Ama onları görebilmemiz için gecenin bastırması, göklerin kararması gerekir. Benim halim de böyle. İyi insanları fark edebilmek için önce bütün insanlardan vazgeçmem lazım.
Sayfa 440Kitabı okudu
Geçmiş geleceği sağladığı oranda muteberdir. Dün, yarın için bir anlam ifade ediyorsa kıymetlidir.
Sayfa 395Kitabı okudu
Sahaf dükkânı. Kitabın, kokusundan tanındığı, iki satır arasına yüz yıllık telaşenin sindiği yer.
Sayfa 394Kitabı okudu
Ne zaman, sahi en son ne zaman o duyguyu hissettik? Hani bir ilkbahar sabahı insanı aniden uyandıran ve aydınlıklar içinde bırakan o yaşama sevinci?
Sayfa 357Kitabı okudu
Ben uçurumun kenarında bir başına, yabani incir ağacı. Gövdem de derin bir acı duydum. Kopmamak için toprağa sımsıkı tutundum. Gözyaşım olsa ağlayacaktım, yoktu; ter oldum.
Sayfa 356Kitabı okudu