Yıkmak Diyor Kadın
Marguerite DurasYıkmak Diyor Kadın Gönderileri
Yıkmak Diyor Kadın kitaplarını, Yıkmak Diyor Kadın sözleri ve alıntılarını, Yıkmak Diyor Kadın yazarlarını, Yıkmak Diyor Kadın yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
- Olur ya belki bir gün yeniden görüşürüz, kim bilir, diyor Alissa
- Gerçekten de gidip onu almam gerek -yüzünü buruş-turuyor belli belirsiz-, oh, okumayı sevmem.
- Öyleyse neden okuyormuş gibi yapıyorsunuz? -gülüyor- Kimse okumaz.
- Yalnız başımıza kaldığımızda ... bir tavır geliştirmek için ... şey için ... -Ona gülümsüyor
-Peki siz? Ben yapmasaydım siz benimle konuşur muydunuz?
-Hayır -Elisabeth gülümsüyor-, ben çekingen biriyim.
- Kimseyi dinlemeyebilirdiniz, diyor Alissa tatlılıkla, canınızın istediğini yapabilirdiniz.
-Canım istemiyor.
Asla biriyle konuşmuyor. Kelimeleri ağzından söküp almak gerek. Ancak kendisiyle ko nuşulduğunda yanıt veriyor. Onun bütün bir kısmı böyle, dilsiz. Oturuyor ve bekliyor.
-Belki de beni bir şekilde sevmeyi bıraktı?
- Yaşamını artık sensiz hayal edemediğini burada anladı.
-Bütün gün ne yapıyorsun? Ya gece?
-Hiç.
-Okumuyor musun?
-Hayır. Gibi yapıyorum.
- Kitabın neresindesin?
-Sonu gelmez ön sözlerinde.
- Yazmadığım kitapta yalnızca sen vardın, diyor Alissa.
- Amma güçlü, diyor Max Thor gülerek, amma güçlü dayatıyor kendini kimi zaman, bunu yazmamak. Hiçbir za man kitap yazmayacağım.
-Böyle bir şey söylenebilir mi?
- Düşünüp taşınarak, evet.
-Her yaz ayrılmak gerekirdi, diyor, unutmak, sanki bu mümkünmüş gibi?
- Mümkün - onu çağırıyor: -Alissa, Alissa.
Kadın duymuyor. Konuşması yavaşlıyor aniden, berrak laşıyor.
-Ancak sen burada olduğun zaman unutabilirim seni, diyor. Şu kitap nereye geldi? Bu kitabı düşünüyor musun?
-Hayır, seninle konuşuyorum.
-Kimi zaman, sessizlik uyumayı engelleyebilir
Kadın geri dönüyor. Bakışı geri geliyor. Yavaşça.
- Yıkmak, diyor kadın.
Adam ona gülümsüyor.
- Tehlikeli mi? diye sor u yor.
- Evet, nereden biliyorsun?
- Ona bakıyorum, diyor, onu görüyorum.
Düşünüyor, gözleri hala parkın ötesinde, orman yönünde.- Neden tehlikeli? diye soruyor.
- Senin gibi ben de, bilmiyorum. Neden?
- Çünkü ondan korkuyorlar, diyor Alissa.
Yaşamımın kuşkusuz yalnız olacak sonu hariç. Ama işte, bu yüzüstü bırakılmışlığı ilk günden beri kabul ettim.
- Ya siz? Yazar mısınız?
- Olmak üzereyim, diyor Stein. Anlıyor musunuz?
- Evet. Oldunuz olası herhalde?
- Evet. Nasıl tahmin ettiniz?
Şimdi hiçbir gürültü yok. Odasına ulaşmış olsa gerek.
- Nasıl mı? diye yeniden sordu Stein.
- Soru sorma düşkünlüğünüzden. Hiçbir yere varmadan soru sormanızdan.
Yaşı göründüğü gibi değil, ama gözleri öyle.