Yıldızsız Gece kitaplarını, Yıldızsız Gece sözleri ve alıntılarını, Yıldızsız Gece yazarlarını, Yıldızsız Gece yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
''Drizzt Efsanesi serisinin sekizinci kitabı olan Yıldızsız Gece'ye büyük bir hüzünle başlıyoruz. Mithril salonunun altındaki madenlerde giriştikleri mücadelede dostları Wulfgar'ı kaybeden Drizzt, Bruner ve Catti-brie hayatlarına mecburen devam etmek zorunda oldukları için yaşıyor gibidirler. Fakat tehlike henüz geçmiş değildir. Bir önceki mücadelenin kaybedilmesi ile daha da sinirlenen Matron Baenre Mithril salonunu ele geçirme planları yaparken, kendisine müttefikler toplamış ve saldırıya geçmeye hazırlanmaktadır.
Drizzt, yüzeye çıkışından ötürü dostlarının kendisi yüzünden başlarına kötü şeyler geldiğini düşünerek kendisini suçlu hissetmektedir, dostlarının başına daha da fazla kötülük gelmesini engellemek için sessiz sedasız Menzoberranzan'a doğru yola çıkmıştır ve her şey böylelikle yeniden başlamak üzeredir.
Drizzt'in bu yolculuk sırasında yaşadığı duygular, mücadeleler, dostlarının ona karşı sadakatleri kitabın ana konusunu oluşturuyor.
Serinin bu kitabında beni en çok etkileyen açıkçası dostların birbirine karşı sadakatleri oldu. Yazar, bu kitapta dostluğun gerçek anlamını okuyucuya birçok defa gösteriyor, bir bakıma dostluk dediğin böyle olur diyor :)
Yine büyük bir heyecanlı okuduğum bir kitap oldu, tavsiyedir :)
Yıldızsız GeceR. A. Salvatore · İthaki Yayınları · 2020309 okunma
Mithral Salonu'nun dışında Drizzt Do'Urden kışın gelişini haber veren ayaz rüzgâra aldırış etmeksizin bir kayanın üstünde oturuyor, bir daha asla göremeyeceğini sandığı şafağın tadını çıkarıyordu
Montolio'nun düşünüşüne göre gurur körlük, sağduyunun ve bilginin bir bulanıklığı, güvenin mağlubiyetiydi. Fazla gururlu bir kişi yalnız yürürdü ve müttefiklerin nerede bulunabileceğine aldırış etmezdi.