“Ailevi olaylara alerjim var. Bazen keşke havada uçuşan karahindiba tohumları olsaydık diye düşünüyorum. Aile yok, geçmiş yok, dünya üzerinde dolanır, hepimiz kendimizce savrulurduk.”
"Birisinin hiçbir uyarı yapmadan hayatına dalmasının nasıl bir his olduğunu bilir misin?" Ed hatırlarcasına kafasını sallıyor. " Ofisime ilk girdiğinde içimden 'Bu da kim böyle' demiştim. Ama sen beni sarstın. Tam da arafta olduğum bir dönemde beni hayata geri döndürdün. Tam ihtiyacım olan şeydin" Duraksıyor, sonra ekliyor. "Tam ihtiyacım olan şeysin." Sesi daha da alçalıyor, derinleşiyor. Gözlerinde öyle bir bakış var ki içim titriyor.