Hemen her gün yeni kişiler giriyordu hayatıma. Hepsi yeni bir hayat, yeni bir sahneydi. Ama sahnenin en can alıcı görüntüsü olan Işıl yetimi hep koruyordu.
Tatlı bir esintiydi, edip geçmişti. Yüreğime bıraktığı izi belki bir ömür taşıyacaktım,ama onu unutmam zorundaydım.