" İbn-i Teymiyye , Şam kalelerinde tutuklu bulunduğunda şu muhteşem sözleri söylemiştir: Düşmanlarım bana ne yapabilir ki? Benim bahçelerim ve cennetim göğsümdedir. Nereye gidersem gideyim benimle beraber gelir. Hapse konulmam halvet , öldürülmem şehâdet , yurdundan çıkarılmam ise hicrettir. Gerçek mahkûm , Allah'ın zikrinden uzak olandır. Hakiki esir ise nefsine köle olmuş kişidir. "