Oysa 'Bizi anlasınlar!' diye bakıyoruz gözlerine. Anlarlarsa, üstümüzden atarız bu yorgunluğu, güven gelir içimize belki diyoruz. Dostça, hatta acıyarak da olsa, bir gülümsemeden başka hiçbir şey beklemediğimiz sizden bir kalabalık düşününüz ki... Düşmanca bakmak bile değil, çoğu zaman, hayır çok daha korkuncu, görmezden geliyor sizi.. Sanki hiç yoksunuz, soluk almıyorsunuz, kımıldamıyorsunuz aralarında