Yukarı Mahalle, tam bir kenar mahalle romanı. Günübirlik işlerde çalışan insanlar, çingeneler, ellerine geçen üç kuruş parayı içkiye yatıranlar, evde aç bekleyen çocuklar, yaşı geçkin ama parası olan kadınları mutlu eden parasız erkekler, kendilerine mutluluk aramak için gelen erkeklerden şarap ya da başka hediyeler talep eden kenar mahalle dilberleri, kendilerine bile bakamayacak durumdalarken hayvan sevgisinden vazgeçemeyip pek çok köpek besleyen zavallılar... Her insan ayrı bir hikayedir ya tam da öyle işte.
Steinbeck romanlarını seviyorum, anlattığı hikayeler sıradan insanlar üzerine olsa da güzel yollardan vuruyor insanı. Şu sıra araya farklı bir yazar almadan bir solukta kitaplarını okumaya çalışıyorum fakat bu kitap beni biraz yordu. Tadı alıştığımın dışında biraz yavan geldi diyebilirim.
