Kuru ağaca niderler, kesip oda yakarlar
Her kim aşık olmadı, benzer kuru ağaca.
Yunus'u öven övsün, sövenler dahi sövsün
Aşk ile yola geldik, yatalım erte gece.
Bir şaha kul olmak gerek
Hergiz ma'zül olmaz ola
Bir eşik yaslanmak gerek
Kimse elden almaz ola
Bir kuş olup uçmak gerek
Bir kenara geçmek gerek
Bir şerbetten içmek gerek
İçenler ayrılmaz ola
Geldik idi dünyaya
Biz de zaman içinde
Ömrüm de geldi geçti
Güman, yaman içinde
Ermedim, usanmadım
Öleceğim sanmadım
Gözlerim gerek oldu
Kaldı duman içinde
Ben dost ile dost olayım
Canımı fedâ kılayım
Ölmezden evvel öleyim
Dünya bâki kalmaz bana
Terk eyledim cümle işi
Hak yoluna kodum başı
Dost yüzünü göreliden
Sabr-ü karar olmaz bana
Ben âşık-ı bîçâreyim
Baştan ayağa yareyim
Ben bir deli dîvâneyim
Akıl da yâr olmaz bana
Bir bahçeye girmek gerek
Hoş teferrüç kılmak gerek
Bir gülü koklamak gerek
Hergiz ol gül solmaz ola
Kişi âşık olmak gerek
Ma'şûkayı bulmak gerek
Aşk oduna yanmak gerek
Ayrık oda yanmaz ola
YUNUS imdi var dek otur
Yüzünü hazrete götür
Özün gibi bir er getür
Hiç cihana gelmez ola